•1:49 e pasdites
Para ca ditësh lexova me vëmendje vështrimin e Pirro Mishës me titull ”Neo – otomanizmi dhe Shqipëria”, në të cilin autori e analizon fjalimin e ministrit të jashtëm turk Ahmet Davutoğlu të mbajtur në Sarajevë në konferencën me titull: ” Trashëgimia osmane dhe bashkësitë myslimane në Ballkan sot” kohë më parë, saktësisht në fund të vitit 2009. Është e drejtë e Pirro Mishës të komentoj dhe të analizojë fjalimin e tillë, për të cilin kam respekt si dhe çmoj lirinë e shprehjes së lirë të tij, por nuk mund të qëndroj indiferent ndaj disa tezave të gabuara apo të shtrembëruara në vështrimin në fjalë.Që në fillim të vështrimit autori shkruan ”s’ka dyshim se teza si ato të Davutoğlusë përbëjnë një sfidë, e cila bëhet edhe më e madhe nëse vërtet pas tyre qëndron një shtet i fuqishëm siç është Turqia”. Nuk mund të kuptojë se si nuk e ka të kjartë Pirro Misha, që fjalimi i tij i mbajtur në Sarajevë të shpreh pikëpamjet apo bindjet e tij personale, pasi atje nuk ka shkuar në cilësinë e një studiuesi, por në cilësinë e ministrit të punëve të jashtme të Turqisë, dhe se ai prezanton qëndrimet e diplomacisë së jashtme turke, nuk e di që gjer tani administrata shtetërore turke të jetë distancuar nga fjalimi i tij. Lirisht mund të them se Ahmet Davutoglu është “truri” i diplomacisë turke dhe si të tillë Turqia nuk e ka pas që nga themelimi i Republikës së Turqisë në vitin 1923 e gjer më sot, dhe se mund të krahasohet lirisht me ish sekretarin shtetëror të punëve të jashtme të SHBA-së Kisinxher, apo ish shefin e diplomacisë ruse Gromiko. Më tutje e fajëson Turqinë si shkaktare e dëbimit të shqiptarëve, turqëve dhe boshnjakëve nga hapësirat e ish Jugosllavisë dhe Greqisë, me lidhjen e marrëveshjeve me palën jugosllave dhe greke, e vërteta është se ajo i ka pranuar shqiptarët, turqit dhe boshnjakët që ishin detyruar me dhunë dhe të ekspozuar me presion për t’u larguar nga trojet e tyre etnike shekullore, të programuara dhe të inspiruar nga programet e Naçertanise serbe dhe Megalidesë greke dhe të zbatuara në praktikë nga qarqet e caktuara shtetërore shoviniste serbe dhe greke. Ia përkujtoj Pirro Mishës nga historia e largët kur Perandoria Osmane i ka pranuar në gjirin e vet arabët(myslimanët) dhe çifutët( hebrejët) të dëbuar me dhunë nga Spanja nga mbreti Ferdinand dhe mbretëresha Izabella pas rënies së Granadës në vitin 1492.
Një tezë tjetër e shtrembëruar e Pirro Mishës është edhe kjo: ”në ndonjë rast ajo i përdori këto marrëveshje për të nxjerr edhe përfitime të tjera, siç qe zëvendësimi i gjuhës shqipe me turqishten në Kosovë”, nuk e kam të qartë, ku aludon dhe në cilën kohë këtë tezë, që fare nuk qëndron për Kosovë, zëvendësimi i gjuhës shqipe me gjuhën turke në Kosovë, nuk ka mundur fare të zëvendësohet, pasi që gjatë gjithë kohës në Kosovë ka pas 1-2% turq, që kanë jetuar apo që jetojnë në Kosovës, dhe se si e tillë nuk ka pas gjasa as teorike e lere me praktike të ndodh diç të tillë në . Më tutje nuk e kuptojë se çfarë rreziku sheh nga forcimi i Turqisë, dhe se afrimi ynë me te do të thotë largimi nga Perëndimi. Duhet të ketë e qartë Pirro Misha se neve jetojmë dhe gjendemi në Evropë, dhe herët e vonë do të bëhemi pjesë e Bashkimit Evropian dhe të NATO – së, me kulturat që i përkasim, si me shumicë islame ashtu edhe pakicë krishtere, e duhet të ia përkujtojë Pirro Mishës se Turqia është anëtare e NATO-së mbi 50 vjet, dhe se është kandidati potencial për hyrje në Bashkimin Evropian që një kohë të gjatë. Le të dijë Pirro Misha se krahas faktorit amerikan(SHBA-së), që është faktor ndikues kryesor për qëndrueshmërinë dhe stabilitetin e paqes në Ballkan, e sidomos të mbijetesës së popullit shqiptar, boshnjak dhe turk në Ballkan, faktori turk(Turqia) në bashkë koordinim dhe bashkëveprim me faktorin amerikan(SHBA-ve) dita më ditë po merr rolin e një shteti të fuqishëm dhe me rritje të hovshme si në fushën ekonomike, politike, ushtarake dhe strategjike në Ballkan, dhe se nuk është për çudi që në një të ardhme të afërt të merr primatin në Ballkan në bashkëveprim me faktorin amerikan, si faktor garantues të qëndrueshmërisë dhe mbijetesës së popullit turk në Bullgari, Greqi, Maqedoni, Kosovë, të popullit shqiptar në Shqipëri, Kosovë dhe Maqedoni, si dhe popullit boshnjak në Bosnjë, (Sanxhak) Serbi, Mal Zi. Pajtohem me Pirro Mishën lidhur me atë se në Perandorinë Osmane të gjithë myslimanët pamarre parasysh prejardhjen e tyre kanë qenë pjesë e miletit osman(jo turk), të gjithë ortodoksët pjesë e miletit rum( jo rom) si dhe çifutët pjesë e miletit hebre. Kjo ka qenë gjer në vitin 1908, kur dolën në skenë “genç türkler” (xhon turqit apo turqit e rinj) dhe hodhën idenë pan turke dhe e zmbrapsën nga froni Sulltan Hamidin e Dytë, mikun e madh të shqiptarëve, të cilën në vlugun e kryengritjes shqiptare të vitit 1912 të Hasan Prishtinës, Riza Kryeziu e Isa Boletini thurnin plane për ta shpëtuar Sulltan Hamidin e dytë që ishte i burgosën në atë kohë në Selanik prej xhonturqve, e të cilin e përmend edhe Rexhep Qosja në kujtimet e tij “Tronditja e shekullit I-II” ” Sulltan Hamidi që Kosovën e quante xhevahiri më i çmuar në gjerdanin e Perandorisë së tij”. Revolucioni xhonturk i vitit 1908 ishte fillimi i shkatërrimit të Perandorisë Osmane, e që e vulosi Mustafa Kemal Ataturku me krijimin e Republikës së Turqisë në vitin 1923. Tezën e Ahmet Davutoglusë “përbëjnë epokën e artë të Ballkanit” në ditët e tanishme studiuesit dhe hulumtuesit e historisë theksojnë se Perandoria Osmane dhe Perandoria Austrohungareze kanë qenë dy perandori “per exellenc” për modelin dhe mënyrën e jetesës shekuj me rrallë të popujve të ndryshëm me kultura të ndryshme që kanë mundur një kohë të gjatë të jetojnë në harmoni të plotë. Sa për shkrimin e Arbër Xhaferit “Pasojat e akraballëkut”që e përmend autori, nuk dua të ndalem më tepër, pasi i jam përgjigjur atij në kohën në të cilin ka shkruar, dhe se i tillë mund të gjendet në internet. Por dua t’i përkujtojë Pirro Mishës disa detaje të reja të cilat ndoshta nuk i ka të njohur, me rastin e vizitës së aktorit turk Nexhati Shashmaz(Polat Alemdar) të serialit turk më të shikuar të të gjitha kohërave ” Lugina e ujqërve” të cilën tani edhe KTV- në Kosovë e shfaq prej të hënës gjer të enjtes në terminin e orës 21.oo, është pritur me ovacione dhe me pjesëmarrje masive të fansave të tij në Shkup e Prizren, dhe se aktori tjetër turk i serialit turk”Jetë e hidhur” e shfaqur në RTV 21 në Kosovë, në Prishtinë i është organizuar një pritje madhështore dhe e paparë në Prishtinë nga fansat e tij, Mehmed Kosovarit. Kulminacion i tezës së shtrembëruar të Pirro Mishës është kur theksoi” Duhet shtuar se ky lloj ligjërimi më së shumti paraqitet nën një petk nacionalist, ku një vend të rëndësishëm e zë amplifikimi i stereotipave dhe dyshimeve ekzistuese ndaj fqinjëve tanë të krishterë, si armiqtë tanë historik, nga kërcënimi i të cilëve na paska mbrojtur historikisht pikërisht Turqia dhe besimi ynë mysliman”. Dua t’ia përkujtojë Pirro Mishës, ai e di shumë mirë, por nuk do të pranojë një realitet të tillë, dëshmitar i së cilës edhe vet ka qenë, dhe atë jo para qindra vitesh, por para 10 e ca vitesh, saktësisht viteve 1997 dhe 1999, pikërisht ka qenë Turqia mbrojtëse historike e shqiptarëve, nga fqinjët krishterë, pikërisht të Greqisë dhe Serbisë. Me rastin e rebelimit dhe rrëzimit të qeverisë shqiptare në vitin 1997 me ç’rast ishte në rrezik edhe integriteti dhe sovraniteti i Shqipërisë, pikërisht ka qenë Turqia, dhe ish kryeministrja e saj Tansu Çiler që e ka siguruar kryetarin e atëhershëm Sali Berisha se Turqia është garantë e tërësisë territoriale dhe sovranitetit të Shqipërisë.
Vetëm dy vjet më vonë, në vitin 1999, me rastin e fillimit të bombardimeve të NATO-së në Kosovës, ushtria serbe hyri në territorin shqiptar në thellësi gjer në 10 km, pikërisht ishte Pandeli Majko, ish kryeministri shqiptar që shpresat i kishte kthyer plotësisht nga Turqia, dhe atë pikërisht e urdhëron atasheun ushtarak me 29 mars 1999 në ambasadën shqiptare në Ankara me fjalët:
”Zotni kolonel, realizoni një takim urgjent me kryeministrin Exhevit dhe mbasi t’ia shpjegoni situatën në veri të Shqipërisë, ku forcat e ushtrisë serbe kanë bombarduar disa herë me artileri dhe nënrepartet ushtarake të saj vazhdojnë të hyjnë në thellësi të territorit tonë. I kërkoni atij të shpreh qartësisht mbështetjen reale të shtetit dhe forcave të armatosura të Turqisë në mbrojtje të sovranitetit të Shqipërisë...Në takim me atasheun ushtarak shqiptar në Ankara, në ditën e Bajramit, kryeministri i atëhershëm turk i ndjerë Bylent Exhevit, i tha:”Shteti dhe forcat e armatosura të Turqisë janë në krah të popullit vëlla shqiptar dhe nuk do të lejojmë askënd të prek kufijtë dhe tërësinë territoriale të Shqipërisë. Në rast nevoje Turqia do të mbrojë së bashku me Shqipërinë sovranitetin dhe pavarësinë e popullit mik dhe vëlla të Shqipërisë”. E shtypi butonin e kuq dhe menjëherë u lajmërua komandanti i forcave të armatosura dhe shef i shtatmadhorisë turke gjeneral armate Hüsein Kıvrıkoğlu. Të nesërmen nga aeroporti ushtarak i Ankarasë u nisën drejt Shqipërisë avionët ushtarak... Ishte i vetmi vend që në atë kohë debatesh dhe diskutimesh për ndërhyrjen ose mosndërhyrjen ushtarake të NATO-së në Kosovës, që garantoi Shqipërinë se do ta mbështet direkt me forca ushtarake dhe armatime për mbrojtjen e sovranitetit të vendit. I vetmi vend aleat që iu përgjigj pozitivisht kryeministrit Majko për ta mbështet një luftë të tillë ishte Turqia”.E sa për rolin e Turqisë lidhur me Kosovën, do të ceki vetëm një detaj, edhe pse e kam paramanduar dhe besuar se Turqia realisht ka qenë e para që zyrtarisht e ka pranuar pavarësinë e Kosovës, por për shkaqe të njohura, herë qarkullonin lajmet se e para e ka pranuar pavarësinë e Kosovës, herë Afganistani, herë SHBA-ja, herë Shqipëria e kështu me rradhë. Për herë të parë haptas e ka pranuar gjatë fjalimit të tij në lagjen e Kurillës në Prizren gjatë fushatës zgjedhore për kryetar të Prizrenit, ministri i transportit dhe telekomunikacionit të Kosovës Fatmir Lima se Turqia ishte e para që e ka pranuar pavarësinë e Kosovës, e që më vonë e konfirmoi edhe kryeministri aktual i Kosovës Hashim Thaçi gjatë një debati televiziv në Kosovë, të cilin e parafrazoj se” në momentin e mbajtjes së seancës së parlamentit të Kosovës, është mbajtur edhe seanca e parlamentit turk, me ç’rast e kanë përcjellur ”live” çastin e shpalljes së pavarësisë së Kosovës, dhe menjëherë pas kësaj e kanë pranuar zyrtarisht pavarësinë e Kosovës, dhe se me kryeministrin e Turqisë Rexheb Tajib Erdoğanin kam qenë në kontakt 24 orësh para dhe gjatë ditës së shpalljes së pavarësisë lidhur me ecurinë e mbarëvajtjes së procesit”. Njashtu do të ndalem edhe në një detaj, atë të Lëvizjes Gülen të cilin e cek Pirro Mishoja. Gjatë vitit 2009 Qendra Edukativo Arsimore Gülistan(pjesë e Lëvizjes Gülen) shtroi kërkesën pranë Kuvendit Komunal të Prizrenin për ndarjen e një trualli prej 5 hektarësh për ndërtimin e kolegjit turk të Mehmet Akif Ersoyit. Duke ditur paraprakisht se në mesin e kuvendarëve ishte një numër i konsiderueshëm i këshilltarëve kundër lejimit të ndarjes së truallit për kolegj, mora fjalën dhe dola në foltoren e Kuvendit të Prizrenit në të cilën përveç tjerash thashë:
“Kërkesa e Qendrës Edukativo Arsimore “Gülistan” për lejimin apo ndarjen e 5 hektarëve për ndërtimin e një kompleksi shkollor, duhet përshëndetur dhe aprovuar prej të gjithë neve kuvendarëve, pasi që si e tillë vetëm se do të begatojë dhe avancojë sistemin arsimor jopublik, duke marrë parasysh se është edhe anëtare e komitetit evropian të shkollave ndërkombtare dhe se e ka vargun zingjiror të kolexheve në mbi 100 shtete të botës dhe se është e njohur për rezultatet shumë të mira që nxënësit kanë treguar gjatë vijimit të procesit edukativo arsimor. Në një mes apo shoqëri me diversitet kulturor, veçanërisht në Prizren, që njihet si i tillë, ku është normale dhe njerëzore që të ndiesh krenar me kulturën që i përket dhe të tregosh respekt për kultura tjerë, por të tregosh respekt të plotë për kulturën që nuk i përket, ndërsa të anashkalosh kulturën që i përket me të vërtet nuk është aspak njerëzore, morale dhe logjike. Duke marrë parasysh rolin e Turqisë dhe popullit të saj që gjatë këtyre 10 viteve ka dhënë një kontribut të çmuar për Kosovën si në aspektin ushtarak, politik, ekonomik, arsimor, shëndetësor, kulturor, fetar e humanitar, dhe shembull konkret që shteti ynë shqiptar ka ndërmarr një veprim këtyre ditëve, me ç’rast Shqipëria ka vu në dispozicion tërë hapësirën e vet ajrore për kontroll dhe mbrojtjen e saj eventuale Turqisë, gjegjësisht komandës së aviacionit luftarak të Izmirit, merreni me mend, nuk ja ka vu në dispozicion as grekut me të cilin kufizohet me sipërfaqe tokësore, as italianit me të cilin kufizohet me sipërfaqe detare, por turkut që kufizohet vetëm nëpërmjet korridorit mesdhetar ajror me sipërfaqen ajrore të saj, e neve këtu në Kuvend akoma jemi në hamendje a ta lejojmë apo jo vetëm 5 hektar tokë për ndërtimin e kolegjit”.
Pas këtij fjalimi prej 41 kuvendarëve të Prizrenit, vetëm një kuvendare ka qenë kundër, 5-6 kanë abstenuar, ndërsa shumica absolute votuan për lejimin e truallit për ndërtimin e kolegjit turk në Prizren. Si përfundim i kësaj, lexuesi shqiptar do të dijë të vlerësoj se cili është interesi i tij kombëtar, dhe se nuk ka çka të humb por vetëm do përfitojë me një Turqi e fortë e cila është një garant shtesë për qëndrimin, zhvillimin dhe përparimin e shqiptarëve që gjenden në trojet e tyre etnike në Ballkan.
Një tezë tjetër e shtrembëruar e Pirro Mishës është edhe kjo: ”në ndonjë rast ajo i përdori këto marrëveshje për të nxjerr edhe përfitime të tjera, siç qe zëvendësimi i gjuhës shqipe me turqishten në Kosovë”, nuk e kam të qartë, ku aludon dhe në cilën kohë këtë tezë, që fare nuk qëndron për Kosovë, zëvendësimi i gjuhës shqipe me gjuhën turke në Kosovë, nuk ka mundur fare të zëvendësohet, pasi që gjatë gjithë kohës në Kosovë ka pas 1-2% turq, që kanë jetuar apo që jetojnë në Kosovës, dhe se si e tillë nuk ka pas gjasa as teorike e lere me praktike të ndodh diç të tillë në . Më tutje nuk e kuptojë se çfarë rreziku sheh nga forcimi i Turqisë, dhe se afrimi ynë me te do të thotë largimi nga Perëndimi. Duhet të ketë e qartë Pirro Misha se neve jetojmë dhe gjendemi në Evropë, dhe herët e vonë do të bëhemi pjesë e Bashkimit Evropian dhe të NATO – së, me kulturat që i përkasim, si me shumicë islame ashtu edhe pakicë krishtere, e duhet të ia përkujtojë Pirro Mishës se Turqia është anëtare e NATO-së mbi 50 vjet, dhe se është kandidati potencial për hyrje në Bashkimin Evropian që një kohë të gjatë. Le të dijë Pirro Misha se krahas faktorit amerikan(SHBA-së), që është faktor ndikues kryesor për qëndrueshmërinë dhe stabilitetin e paqes në Ballkan, e sidomos të mbijetesës së popullit shqiptar, boshnjak dhe turk në Ballkan, faktori turk(Turqia) në bashkë koordinim dhe bashkëveprim me faktorin amerikan(SHBA-ve) dita më ditë po merr rolin e një shteti të fuqishëm dhe me rritje të hovshme si në fushën ekonomike, politike, ushtarake dhe strategjike në Ballkan, dhe se nuk është për çudi që në një të ardhme të afërt të merr primatin në Ballkan në bashkëveprim me faktorin amerikan, si faktor garantues të qëndrueshmërisë dhe mbijetesës së popullit turk në Bullgari, Greqi, Maqedoni, Kosovë, të popullit shqiptar në Shqipëri, Kosovë dhe Maqedoni, si dhe popullit boshnjak në Bosnjë, (Sanxhak) Serbi, Mal Zi. Pajtohem me Pirro Mishën lidhur me atë se në Perandorinë Osmane të gjithë myslimanët pamarre parasysh prejardhjen e tyre kanë qenë pjesë e miletit osman(jo turk), të gjithë ortodoksët pjesë e miletit rum( jo rom) si dhe çifutët pjesë e miletit hebre. Kjo ka qenë gjer në vitin 1908, kur dolën në skenë “genç türkler” (xhon turqit apo turqit e rinj) dhe hodhën idenë pan turke dhe e zmbrapsën nga froni Sulltan Hamidin e Dytë, mikun e madh të shqiptarëve, të cilën në vlugun e kryengritjes shqiptare të vitit 1912 të Hasan Prishtinës, Riza Kryeziu e Isa Boletini thurnin plane për ta shpëtuar Sulltan Hamidin e dytë që ishte i burgosën në atë kohë në Selanik prej xhonturqve, e të cilin e përmend edhe Rexhep Qosja në kujtimet e tij “Tronditja e shekullit I-II” ” Sulltan Hamidi që Kosovën e quante xhevahiri më i çmuar në gjerdanin e Perandorisë së tij”. Revolucioni xhonturk i vitit 1908 ishte fillimi i shkatërrimit të Perandorisë Osmane, e që e vulosi Mustafa Kemal Ataturku me krijimin e Republikës së Turqisë në vitin 1923. Tezën e Ahmet Davutoglusë “përbëjnë epokën e artë të Ballkanit” në ditët e tanishme studiuesit dhe hulumtuesit e historisë theksojnë se Perandoria Osmane dhe Perandoria Austrohungareze kanë qenë dy perandori “per exellenc” për modelin dhe mënyrën e jetesës shekuj me rrallë të popujve të ndryshëm me kultura të ndryshme që kanë mundur një kohë të gjatë të jetojnë në harmoni të plotë. Sa për shkrimin e Arbër Xhaferit “Pasojat e akraballëkut”që e përmend autori, nuk dua të ndalem më tepër, pasi i jam përgjigjur atij në kohën në të cilin ka shkruar, dhe se i tillë mund të gjendet në internet. Por dua t’i përkujtojë Pirro Mishës disa detaje të reja të cilat ndoshta nuk i ka të njohur, me rastin e vizitës së aktorit turk Nexhati Shashmaz(Polat Alemdar) të serialit turk më të shikuar të të gjitha kohërave ” Lugina e ujqërve” të cilën tani edhe KTV- në Kosovë e shfaq prej të hënës gjer të enjtes në terminin e orës 21.oo, është pritur me ovacione dhe me pjesëmarrje masive të fansave të tij në Shkup e Prizren, dhe se aktori tjetër turk i serialit turk”Jetë e hidhur” e shfaqur në RTV 21 në Kosovë, në Prishtinë i është organizuar një pritje madhështore dhe e paparë në Prishtinë nga fansat e tij, Mehmed Kosovarit. Kulminacion i tezës së shtrembëruar të Pirro Mishës është kur theksoi” Duhet shtuar se ky lloj ligjërimi më së shumti paraqitet nën një petk nacionalist, ku një vend të rëndësishëm e zë amplifikimi i stereotipave dhe dyshimeve ekzistuese ndaj fqinjëve tanë të krishterë, si armiqtë tanë historik, nga kërcënimi i të cilëve na paska mbrojtur historikisht pikërisht Turqia dhe besimi ynë mysliman”. Dua t’ia përkujtojë Pirro Mishës, ai e di shumë mirë, por nuk do të pranojë një realitet të tillë, dëshmitar i së cilës edhe vet ka qenë, dhe atë jo para qindra vitesh, por para 10 e ca vitesh, saktësisht viteve 1997 dhe 1999, pikërisht ka qenë Turqia mbrojtëse historike e shqiptarëve, nga fqinjët krishterë, pikërisht të Greqisë dhe Serbisë. Me rastin e rebelimit dhe rrëzimit të qeverisë shqiptare në vitin 1997 me ç’rast ishte në rrezik edhe integriteti dhe sovraniteti i Shqipërisë, pikërisht ka qenë Turqia, dhe ish kryeministrja e saj Tansu Çiler që e ka siguruar kryetarin e atëhershëm Sali Berisha se Turqia është garantë e tërësisë territoriale dhe sovranitetit të Shqipërisë.
Vetëm dy vjet më vonë, në vitin 1999, me rastin e fillimit të bombardimeve të NATO-së në Kosovës, ushtria serbe hyri në territorin shqiptar në thellësi gjer në 10 km, pikërisht ishte Pandeli Majko, ish kryeministri shqiptar që shpresat i kishte kthyer plotësisht nga Turqia, dhe atë pikërisht e urdhëron atasheun ushtarak me 29 mars 1999 në ambasadën shqiptare në Ankara me fjalët:
”Zotni kolonel, realizoni një takim urgjent me kryeministrin Exhevit dhe mbasi t’ia shpjegoni situatën në veri të Shqipërisë, ku forcat e ushtrisë serbe kanë bombarduar disa herë me artileri dhe nënrepartet ushtarake të saj vazhdojnë të hyjnë në thellësi të territorit tonë. I kërkoni atij të shpreh qartësisht mbështetjen reale të shtetit dhe forcave të armatosura të Turqisë në mbrojtje të sovranitetit të Shqipërisë...Në takim me atasheun ushtarak shqiptar në Ankara, në ditën e Bajramit, kryeministri i atëhershëm turk i ndjerë Bylent Exhevit, i tha:”Shteti dhe forcat e armatosura të Turqisë janë në krah të popullit vëlla shqiptar dhe nuk do të lejojmë askënd të prek kufijtë dhe tërësinë territoriale të Shqipërisë. Në rast nevoje Turqia do të mbrojë së bashku me Shqipërinë sovranitetin dhe pavarësinë e popullit mik dhe vëlla të Shqipërisë”. E shtypi butonin e kuq dhe menjëherë u lajmërua komandanti i forcave të armatosura dhe shef i shtatmadhorisë turke gjeneral armate Hüsein Kıvrıkoğlu. Të nesërmen nga aeroporti ushtarak i Ankarasë u nisën drejt Shqipërisë avionët ushtarak... Ishte i vetmi vend që në atë kohë debatesh dhe diskutimesh për ndërhyrjen ose mosndërhyrjen ushtarake të NATO-së në Kosovës, që garantoi Shqipërinë se do ta mbështet direkt me forca ushtarake dhe armatime për mbrojtjen e sovranitetit të vendit. I vetmi vend aleat që iu përgjigj pozitivisht kryeministrit Majko për ta mbështet një luftë të tillë ishte Turqia”.E sa për rolin e Turqisë lidhur me Kosovën, do të ceki vetëm një detaj, edhe pse e kam paramanduar dhe besuar se Turqia realisht ka qenë e para që zyrtarisht e ka pranuar pavarësinë e Kosovës, por për shkaqe të njohura, herë qarkullonin lajmet se e para e ka pranuar pavarësinë e Kosovës, herë Afganistani, herë SHBA-ja, herë Shqipëria e kështu me rradhë. Për herë të parë haptas e ka pranuar gjatë fjalimit të tij në lagjen e Kurillës në Prizren gjatë fushatës zgjedhore për kryetar të Prizrenit, ministri i transportit dhe telekomunikacionit të Kosovës Fatmir Lima se Turqia ishte e para që e ka pranuar pavarësinë e Kosovës, e që më vonë e konfirmoi edhe kryeministri aktual i Kosovës Hashim Thaçi gjatë një debati televiziv në Kosovë, të cilin e parafrazoj se” në momentin e mbajtjes së seancës së parlamentit të Kosovës, është mbajtur edhe seanca e parlamentit turk, me ç’rast e kanë përcjellur ”live” çastin e shpalljes së pavarësisë së Kosovës, dhe menjëherë pas kësaj e kanë pranuar zyrtarisht pavarësinë e Kosovës, dhe se me kryeministrin e Turqisë Rexheb Tajib Erdoğanin kam qenë në kontakt 24 orësh para dhe gjatë ditës së shpalljes së pavarësisë lidhur me ecurinë e mbarëvajtjes së procesit”. Njashtu do të ndalem edhe në një detaj, atë të Lëvizjes Gülen të cilin e cek Pirro Mishoja. Gjatë vitit 2009 Qendra Edukativo Arsimore Gülistan(pjesë e Lëvizjes Gülen) shtroi kërkesën pranë Kuvendit Komunal të Prizrenin për ndarjen e një trualli prej 5 hektarësh për ndërtimin e kolegjit turk të Mehmet Akif Ersoyit. Duke ditur paraprakisht se në mesin e kuvendarëve ishte një numër i konsiderueshëm i këshilltarëve kundër lejimit të ndarjes së truallit për kolegj, mora fjalën dhe dola në foltoren e Kuvendit të Prizrenit në të cilën përveç tjerash thashë:
“Kërkesa e Qendrës Edukativo Arsimore “Gülistan” për lejimin apo ndarjen e 5 hektarëve për ndërtimin e një kompleksi shkollor, duhet përshëndetur dhe aprovuar prej të gjithë neve kuvendarëve, pasi që si e tillë vetëm se do të begatojë dhe avancojë sistemin arsimor jopublik, duke marrë parasysh se është edhe anëtare e komitetit evropian të shkollave ndërkombtare dhe se e ka vargun zingjiror të kolexheve në mbi 100 shtete të botës dhe se është e njohur për rezultatet shumë të mira që nxënësit kanë treguar gjatë vijimit të procesit edukativo arsimor. Në një mes apo shoqëri me diversitet kulturor, veçanërisht në Prizren, që njihet si i tillë, ku është normale dhe njerëzore që të ndiesh krenar me kulturën që i përket dhe të tregosh respekt për kultura tjerë, por të tregosh respekt të plotë për kulturën që nuk i përket, ndërsa të anashkalosh kulturën që i përket me të vërtet nuk është aspak njerëzore, morale dhe logjike. Duke marrë parasysh rolin e Turqisë dhe popullit të saj që gjatë këtyre 10 viteve ka dhënë një kontribut të çmuar për Kosovën si në aspektin ushtarak, politik, ekonomik, arsimor, shëndetësor, kulturor, fetar e humanitar, dhe shembull konkret që shteti ynë shqiptar ka ndërmarr një veprim këtyre ditëve, me ç’rast Shqipëria ka vu në dispozicion tërë hapësirën e vet ajrore për kontroll dhe mbrojtjen e saj eventuale Turqisë, gjegjësisht komandës së aviacionit luftarak të Izmirit, merreni me mend, nuk ja ka vu në dispozicion as grekut me të cilin kufizohet me sipërfaqe tokësore, as italianit me të cilin kufizohet me sipërfaqe detare, por turkut që kufizohet vetëm nëpërmjet korridorit mesdhetar ajror me sipërfaqen ajrore të saj, e neve këtu në Kuvend akoma jemi në hamendje a ta lejojmë apo jo vetëm 5 hektar tokë për ndërtimin e kolegjit”.
Pas këtij fjalimi prej 41 kuvendarëve të Prizrenit, vetëm një kuvendare ka qenë kundër, 5-6 kanë abstenuar, ndërsa shumica absolute votuan për lejimin e truallit për ndërtimin e kolegjit turk në Prizren. Si përfundim i kësaj, lexuesi shqiptar do të dijë të vlerësoj se cili është interesi i tij kombëtar, dhe se nuk ka çka të humb por vetëm do përfitojë me një Turqi e fortë e cila është një garant shtesë për qëndrimin, zhvillimin dhe përparimin e shqiptarëve që gjenden në trojet e tyre etnike në Ballkan.
Faik Miftari
23/02/2010
