Një kuvendar për të qenë i suksesshëm në punën e tij duhet të posedojë, përveç tjerash disa cilësi të veçantë, pa të cilat nuk mund të ketë sukses të plotë gjatë kryerjes së mandatit të tij në kuvendin komunal.

Cilësia e parë dhe primare është me besue në Zotin, por nuk është e mjaftueshme vetëm me besue , por edhe me zbatue në vepër porositë e tij, pa marr parasysh se cilit besim i takon.” O njerëz keni frikë Zotin dhe respektojeni atë” është thënie profetike të cilit duhet përmbajtur me plot respekt.

Ai që beson sinqerisht Zotin, gjatë jetës dhe punës së tij kursesi nuk do të devijojë, pasi që është në raport të drejtpërdrejt me Zotin, dhe se gjithherë bënë vepra të mira dhe është i dobishëm për shoqërinë njerëzore në përgjithësi. Këtë kur e them e kam për parasysh edhe thënien e të famshmit Dostojevski”Aty ku s’ka Zot, gjithçka është e lejuar”.

Cilësia e dytë është me lexue, kuvendari duhet të posedojë një spektër të gjerë të dijes, të lexojë dhe të përcjellë aktualitetin komunal, shtetëror, rajonal dhe botëror, të cilët do të ndihmojnë të jetë më frytdhënës gjatë seancave të kuvendit komunal. Kuvendari i cili posedon një dije universale, me plot sukses dhe më lehtë do të përballojë sfidat me të cilët ballafaqohet gjatë punës së tij në kuvend. Këtë kur e them e kam parasysh edhe thënien e të famshmit Adem Demaqi” Ne jemi me kapacitet krejt të vogël të dijes, ne jemi me vetëdije edhe kombëtare, edhe qytetare, edhe njerëzore, edhe politike në një shkallë shumë të ulët”.

Cilësia e tretë është me mendue, kuvendari para se të veprojë duhet të mendojë mirë për çdo veprim të tij që e ndërmerr gjatë punës së tij gjatë seancave të kuvendit. Veprimet e ti’a nuk bën të jenë ad hock, por duhet të ketë maturi, urtësi gjatë veprimit, poashtu duhet treguar respekt maksimal ndaj mendimeve të kuvendarëve tjerë të cilët nuk përputhen me mendimet e tij. Këtë kur e them e kam parasysh edhe nenin 19 të Deklaratës së përgjithshme për të drejtat njerëzore: “gjithkush ka të drejtën e lirisë së mendimit dhe shprehjes politike, kjo e drejtë përfshin lirinë e mendimit pa ndërhyrje, si dhe lirinë e kërkimit të informatave”.

Cilësia e katërt është me u konsultue, para çdo miratimi të çfarëdo rregullore, vendimi, plani, me rëndësi primare është konsultimi me ekspert të profileve të ndryshme me ç’rast gabimet eventuale të veprimeve politike do të jenë minimale. Sa më tepër duhet marr parasysh opinionet e tjerëve, të cilët janë të mirëseardhura për kuvendarin. Këtë kur e them e kam parasysh thënien e Faik bej Konicës:” Ky komb nuk mësohet e nuk kulturohet nëpërmjet lavdit, por nëpërmjet të kritikës”.

Cilësia e pestë është me punue, për të arritur qëllimin kuvendari duhet maksimalisht të punojë në realizimin e objektivave të parapara. Duhet të jetë në kontakt të vazhdueshëm me elektoratin i cili e ka votuar, gjatë gjithë mandatit të tij. Këtë kur e them e kam parasysh thënien e Naim bej Frashërit”Punë, punë, natë e ditë që të shohim pakëz dritë”.

Cilësia e gjashtë është me dashtë qytetin në të cilin lind, jeton dhe vepron, dhe garon për anëtar të kuvendit komunal. Kjo s’do të thotë me deklarime dhe fraza boshe por me një përkushtim maksimal dhe me pjesëmarrje aktive në seancat e kuvendit, në të cilin merren vendime të rëndësishme për qytetin në përgjithësi dhe qytetarët në veçanti. Kuvendari duhet të ketë rolin kryesor gjatë shqyrtimeve dhe miratimeve të vendimeve të ndryshme për kominën, e jo të ketë rolin sporadik apo të jetë vetëm shikues i thjeshtë, dekor apo mjet i makinerisë së votimit. Këtë kur e them e kam parasysh thënien e Mark Aurelit”Kur njerëzit nuk kanë para veti ndonjë qëllim, iu mërzitet jeta dhe flasin jerm”.

Cilësia e shtatë është me udhëheq, mandatin e fituar nga populli kuvendari duhet në mënyrë sa më të përsosur të reflektojë vullnetin e popullit(sovranit) i cili e ka zgjedhë. Interesi i qytetarit duhet të jetë primar, para çdo interesi tjetër, çoftë partiak apo material. Pushtetari duhet të jetë në shërbim të qytetarit, i cili e ka zgjedhë, e jo qytetari të jetë në shërbim të pushtetarit. Duhet të udhëheq në mënyrë demokratike e jo autokratike. Kuvendari gjatë kontaktit me qytetarë, kuvendarë, pushtetarë dhe me gjithë njerëzit në përgjithësi duhet të sillet në mënyrë sa më të mirë duke marr parasysh parimet humane dhe civilizuese.

Këtë kur e them e kam parasysh thënien profetike:”Njeriu është vepër madhështore e Zotit dhe mjerë ai që e nënçmon nderin dhe dinjitetin e njeriut-veprën e Zotit”.

Cilësia e tetë është angazhimi për drejtësinë e cila është mbrojtëse më e mirë e paqes në botë. Kuvendari i cili ka besim të thellë në drejtësi, nuk do të lëkundet në asnjë çast para sprovave gjatë së cilës ballafaqohet gjatë punimeve në kuvend. Këtë kur e them e kam parasysh thënien e një proverbi të njohur”E vërteta që sjell dëm është më e mira se gënjeshtra që sjell dobi”.

Në zgjedhjet lokale që do të mbahen me 15 nëntor 2009 për 41 ulëse të Kuvendit të Prizrenit do të garojnë gjithsejtë 26 subjekte politike. Është me rëndësi tejet të madhe se çfarë konfiguracioni politik do të merr Kuvendi i Prizrenit pas zgjedhjeve lokale, pasi që kryetari i ri i zgjedhur i Prizrenit për të zgjedhur qeverinë e tij, do të jetë i detyruar të formojë koalicionin qeverisës të përbërë prej disa subjekteve politike, pasi që pa marrë parasysh se kush do të fitojë garën për kryetar, është e pamundur të qeverisë me Prizrenin pa koalicion i cili do të del pas rezultatit të ulëseve të fituara nga subjektet politike që garojnë.

                                                                  

 

Përkundër zgjedhjeve lokale të mbajtura në vitin 2007, zgjedhjet lokale që do të mbahen me 15 nëntor 2009 në Kosovë veçohen për dy karakteristika, janë zgjedhjet lokale të para pas shpalljes së pavarësisë së Kosovës me 17 shkurt 2008, dhe hyrjes në fuqi të Ligjit për vetëqeverisjen lokale në Kosovë.

Sipas Ligjit për vetëqeverisjen lokale në fuqi kryetari i komunës më nuk është kryetar i Kuvendit Komunal, por kryetar i komunës që zgjidhet direkt nga votuesi(populli), pasi që legjislativi tani është i ndarë nga ekzekutivi. Kryetari i komunës e ka rolin e kryeshefit të dikurshëm të komunës, apo të një “kryeministri”komunal pasi që drejtpërsëdrejti udhëheq me qeverinë komunale dhe se vet i cakton apo emëron drejtorët, atij i japin llogari dhe se ka të drejtën vetë ai edhe të i shkarkojë, e jo kuvendi komunal i cili tani nuk e ka atë drejtë as të zgjedh e as të shkarkojë. Sipas Ligjit për vetëqeverisjen lokale, tani, pozita, roli dhe kompetencat e kryetarit të komunës janë shumë më të gjera dhe shumë më të avancuara në krahasim me pozitën e mëparshme të kryetarit të Kuvendit Komunal. Ai ka të drejtë të propozojë rregullore të ndryshme, akte, të iniciojë procedura, të propozojë buxhetin, për miratim Kuvendit Komunal, dhe se është përgjegjës pas miratimit për zbatimin e tij, menaxhon me administratën e përgjithshme komunale, është përgjegjës për mbarëvajtjen e gjithëmbarshme financiare të komunës, tani së fundi, përveç tjerash ka të drejtë edhe në përzgjedhjen e drejtorëve në shkollat fillore dhe të mesme të komunës. Ai ka të drejtë të emërojë, të revokojë, të shkarkojë, edhe personelin e administratës komunale, tani edhe qendra për punë sociale e cila ka qenë në kompetencat e Ministrisë për punë dhe mirëqenie sociale, është vu në kompetencat e kryetarit të komunës, kush e fiton në zgjedhje lokale kryetarin, e ka edhe pushtetin de jure dhe de fakto në komunë.

Për zgjedhjet lokale apo në garë për kryetarin e Prizrenit janë certifikuar gjithsejtë 14 kandidatët potencial, të cilët do të garojnë për postin e kryetarit të Prizrenit në votimet të cilët do të mbahen me 15 nëntor 2009.

Ramadan Muja kryetar aktual i Prizrenit, i kandiduar nga radhët e Partisë Demokratike të Kosovës (PDK-së), garon edhe për mandatin e dytë qeverisës katërvjeçar në Prizren. Sikurse në vitin 2007, edhe tani në vitin 2009, është emëruar direkt nga lidershipi aktual i PDK-së, z.Hashim Thaqi, si kompromis, pas përplasjeve të brendshme partiake në degën e PDK-së në Prizren, për caktimin e kandidatit për kryetar të Prizrenit. Me profesion është ligjërues i historisë, doktor i historisë, i cili plot 40 vjet ka dhënë mësim në shkollat e Prizrenit dhe në Gjakovë.

Se sa ka qenë e qëlluar dhe me vend nominimi i tij edhe për mandatin e dytë qeverisës për kryetar të Prizrenit, do të shihet nga rezultatet e votimeve me 15 nëntor 2009.

Hanefi Muharemi është kandiduar nga radhët e Lidhjes Demokratike të Kosovës(LDK-së) për kryetar të Prizrenit, edhe pse ka pas propozime dhe kundërshtime brenda kryesisë së degës së LDK-së në Prizren për nominimin e Hanefiut për kryetar, mbisundoi preferenca e lidershipit aktual të degës së Prizrenit z.Eqrem Kryeziut. Me profesion është inxhinier i komunikacionit, ka përvojë menaxhuese, pasi që plot 7 vjet ka qenë në pozitën e drejtorit të shërbimeve publike, të qeverisë së mëparshme, së fundi, pas fillimit të fushatës zgjedhore, dha dorëheqje apo u largua nga pozita e drejtorit të Hidroregjionit Jugor. Se sa ka qenë e qëlluar dhe me vend nominimi i tij për pozitën e kryetarit të Prizrenit, do të shihet nga rezultati i votimeve që do të dalin pas 15 nëntorit 2009.

Bislim Zyrapi është kandiduar nga radhët e Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës(AAK-së), për kryetar të Prizrenit. Për dallim nga kandidatët tjerë në garë, Bislim Zyrapi është kandidat i parë i nominuar zyrtar në Prizren për kryetar të Prizrenit. Me profesion është ushtarak profesional(epror), për një kohë, gjatë luftës, ka qenë edhe komandant i shtabit të UÇK-së. Ka pas përvojë udhëheqëse gjatë karrierës së tij ushtarake dhe luftarake, dhe se tani do të provojë që këtë përvojë udhëheqëse ta zbatojë edhe në karrierën civile për pozitën e kryetarit të komunës së Prizrenit. Është nominuar direkt nga lidershipi aktual i AAK-së, z.Ramush Haradinaj, pasi që gjer tani nuk ka qenë i kyçur në radhët apo strukturat partiake të AAK-së.

Ryzhdi Rexha është kandidat i përbashkët dhe i nominuar nga Lidhja Demokratike e Dardanisë(LDD-së) dhe Aleancës Kosova e Re(AKR-së), i përkrahur edhe nga subjektet politike më të vogla, si Balli Kombëtar (BK-së), Partisë Boshnjake Demokratike për Veprim(BSDAK-së), Unionit Boshnjak të Kosovës(BUK-së), si dhe Partisë Demokratike të Ashkalive të Kosovës(PDAK-së).Edhe Ryzhdi Rexha si kolegu i tij Bislim Zyrapi me profesion është ushtarak profesional(epror).Është vëllai i Ekrem Rexhës-komandant Drinit të ndjerë. Ka një perfomancë të veçantë, është dinamik, energjik, ka potencial dhe vullnet, guxim për t’u ballafaquar dhe menaxhuar me problemet me të cilët ballafaqohen qytetarët e Prizrenit, bën një lloj imitimi të fushatës zgjedhore të presidentit amerikan Obama, dhe se një poster i tij i përngjan prototipit të Obamasë.

Shend Kabashi është kandiduar nga radhët e Partisë së Drejtësisë(PD-së) në Prizren, për kryetar të Prizrenit. Me profesion është arkitekt, ka kryer fakultetin e arkitekturës në Universitetin Teknik të Stambollit në Turqi. Është njohës i mirë i urbanizmit dhe planeve rregullative, pasi që ka punuar edhe në projektin e planit zhvillimor të qytetit të Prizrenit, si dhe planeve rregullative të caktuara të Prizrenit. Është i ri, por me plot vullnet e dëshirë për të dëshmuar veten në garë për kryetar të Prizrenit, në prezantimet e tija zë vend të caktuar problematika e urbanizmit të qytetit, pasi është njohës i mirë i tij, dhe se është e mirëseardhur për të, pasi që është një lëmi shumë e ndjeshme dhe e prekshme, duke marr parasysh edhe trashëgiminë e pasur kulturore historike të Prizrenit.

Petrit Randobrava është kandiduar nga radhët e Parisë Reformiste ORA, për kryetar të Prizrenit. Me profesion është arkitekt, ka kryer fakultetin e ndërtimtarisë dhe arkitekturës në Prishtinë. Ka përvojë të duhur në projektimin dhe ndërtimin e objekteve banesore, industriale dhe shkollore. Është kontraktues i kompanive”Bechtel-Enka”në projektin e autostradës Durrës-Morinë. Ka përvojë , në moshën në të cilin mund të dëshmohet si një kandidat serioz për postin e kryetarit të Prizrenit.

Skender Berisha është kandiduar nga radhët e Partisë Socialiste të Kosovës (PSK-së), për kryetar të Prizrenit. Me profesion është albanolog, profesor shumëvjeçar i gjuhës dhe letërsisë shqipe në shkollat e Prizrenit. Ka një njohuri të shkëlqyer të problematikave dhe rrethanave aktuale me të cilët ballafaqohet qytetari i Prizrenit. Është për t’u përgëzuar edhe profilizimi i PSK-së si e majta kosovare, e cila është profilizuar konform programit të vet, dhe krahas Partisë Socialdemokratike të Kosovës, janë të vetmet parti që përbëjnë spektrin e majtë kosovar. Ka një përvojë të gjatë të veprimtarisë aktive në lëvizje të ndryshme kombëtare shqiptare. Tani, këtë përvojë të duhur nga e kaluara e tij, do që të zbatojë në praktikë edhe në postin e kryetarit të Prizrenit për të cilin garon.

Qerim Shehu është kandiduar nga radhët e Partisë Socialdemokratike të Kosovës, për kryetar të Prizrenit. Me profesion është mjek, ka kryer fakultetin e mjekësisë. Është relativisht i ri, ka një perfomancë të duhur, në prezantimet e ti’a ka një përgatitje të mirëfilltë, njohje të gjerë, si dhe angazhimi i tij është konform programit të PSDK-së, në rrafshin e spektrit të majtë, krahas PSK-së, në skenën e politikës aktuale kosovare.

Jëlldëze Gorani është kandiduar nga radhët e Alternativës Demokratike të Kosovës, për kryetare të Prizrenit. Me profesion është mjeke, gjegjësisht gjinekologe, ka një përvojë të gjatë të punës saj profesionale në lëmin e gjinekologjisë në qytetin e Prizrenit. Ka edhe një përvojë të gjatë në aktivitetet e ndryshme shoqërore, politike në qytet. Është kyçur në radhët e ADK-së në Prizren. Përvojën e gjatë profesionale që e ka, tani, do, të zbatojë edhe në postin e kryetarit të Prizrenit në rast se do të zgjidhet.

Naxhi Kuqani është kandiduar nga radhët e Partisë Ekologjike të Kosovës, për kryetar të Prizrenit. Me profesion është profesor i fizikës dhe kimisë, me një përvojë të gjatë të mësimdhënies në Prizren. Partia Ekologjike e Kosovës, është parti e re e formuar në skenën politike kosovare, edhe në Prizren është formuar dega e saj, të cilin e udhëheq Naxhi Kuqani. Angazhimi i tij konkret është konform programit të partisë, dhe se në rast se do të zgjidhet kryetar i Prizrenit do të punojë fuqimisht në mbrojtjen e ambientit, natyrës, pastërtisë, ajrit, ujit, gjelbërimit, pyjeve, maleve,etj.

Memnuna Ajdini është kandiduar nga radhët e koalicionit VAKAT, i cili përbëhet kryesisht prej komunitetit boshnjak, për kryetare e Prizrenit. Me profesion është profesoreshë, punon në një shkollë fillore në Prizren. Edhe pse dihet se nuk ka gjasa të fitojë, duhet përgëzuar për guximin e marrë që të garojë, në mesin e shumë kandidatëve, për kryetar të Prizrenit, si dhe krahas dr.Jëlldëze Goranit, është e dyta kandidate për kryetare të Prizrenit nga radhët e gjinisë femërore.

Oruç Karadollami është kandiduar nga radhët e Partisë së Re Demokratike (NDS), kryesisht e përbërë nga komuniteti boshnjak, për kryetar të Prizrenit.

Me profesion është doktor i stomatologjisë, ka një përvojë të duhur punuese në lëmin e tij profesionale. Partia e Re Demokratike(NDS), është partia e re e porsaformuar në Prizren, nga radhët e komunitetit boshnjak, dhe se zgjedhjet lokale që do të mbahen me 15 nëntor 2009 do të jetë testimi i saj i parë në skenën politike kosovare, nga radhët e komunitetit boshnjak.

Orhan Lopar është kandiduar nga radhët e Partisë demokratike Turke të Kosovës (KDTP-së), për kryetar të Prizrenit. Ka kryer fakultetin filozofik në Turqi, punon në një shkollë në Prizren si mësimdhënës. Është relativisht i ri, i kyçur në KDTP-në, e cila kryesisht është e përbërë nga komuniteti turk në Prizren. Edhe pse nuk ka gjasa të fitojë, duhet përgëzuar atë për moshën që e ka, për guximin e marrë që të garojë në mesin e kandidatëve tjerë për kryetar të Prizrenit, dhe se do të jetë një test i mirë për rezultatin që do të arrijë në zgjedhjet për kryetar të Prizrenit.

Sakib Makasqiu është kandiduar si kandidat i pavarur për kryetar të Prizrenit. Kjo është hera e dytë që garon si kandidat i pavarur për kryetarin e Prizrenit. Duhet përgëzuar për guximin e marrë për të kandiduar në mesin e kandidatëve tjerë, ka një perfomancë dhe stil të posaqshëm, do të shohim rezultatin që do të arrijë në votim.

Kryetari pikësëpari duhet të jetë një menaxher i mirë dhe i shkathtë, i cili do të dijë në mënyrë perfekte të udhëheq ekipin e tij qeveritar dhe në situata të ndryshme gjatë së cilës do të ballafaqohej gjatë mandatit të tij katërvjeçar të zgjedh rrugën, mënyrën, qasjen, dhe vendimin më të mirë konform situatës dhe rrethanave në të cilin gjendej.

Struktura profesionale e 14 kandidatëve për kryetar të Prizrenit është me sa vijon: 5 vijnë nga lëmia e arsimit, 3 vijnë nga lëmia e shëndetësisë, 2 nga lëmia e ushtrisë, 2 nga lëmia e arkitekturës, 1 nga lëmia e inxhinierisë dhe 1 nga lëmia e biznesit.

Sido që të jetë gara për kryetar të Prizrenit do të jetë shumë e fortë, në rundin e parë të votimeve që do të mbahen me 15 nëntor 2009 pritet një shpërndarje e madhe e votave në mes kandidatëve, dhe se në balotazh, apo në rundin e dytë të votimeve që do të mbahen me 15 dhjetor 2009, fituesin do ta vendosin votat e 12 kandidatëve të eliminuar nga rundi i parë, të cilët do të japin votën njërit apo tjetrit kandidat në balotazh.

Qytetarët e komunës së Prizrenit, apo elektorati votues, i mbetet që me 15 nëntor 2009 të dalin në votime dhe të votojnë për kandidatin i cili sipas tyre do jetë më i miri për të udhëhequr me Prizrenin gjatë mandatit vijues katërvjeçar.

Në Kosovë e majta ka një histori të saj që daton që nga veprimi i saj në ilegalitet që nga periudha e ish Jugosllavisë, apo më saktësisht që nga vitet e pesëdhjeta të shekullit të kaluar. Aktiviteti i saj politik ka qenë në fillim me platformën për krijimin e Republikës së shqiptarëve në trojet e tyre etnike në ish Jugosllavi dhe barazimin me republikat tjera përbërëse të ish federatës jugosllave, e në fazën e dytë, me shkatërrimin e Jugosllavisë, bashkimi me shtetin e Shqipërisë. Në atë kohë koncepti i saj ka dalluar shumë nga e majta evropiane(partitë socialiste dhe socialdemokrate)koncepti i së cilëve ka qenë angazhimi dhe përqendrimi politik në mbrojtjen e shtresave më të ulëta, shtresave sociale, shtresave punëtore e kështu me rrallë. Koncepti i së majtës kosovare bazohej kryekëput në marksizëm, leninizëm, enverizëm, të rregullimit politik centralist apo diktatorial komunist ekzistuese të Evropës Lindore. Kjo ka qenë kopje apo imitimi regjimit të atëhershëm diktatorial komunist në Shqipëri në krye me diktatorin komunist Enver Hoxhën. E majta kosovare më tutje vazhdoi me LPK-në e viteve tetëdhjeta në ilegalitet të thellë në Kosovë e sidomos në diasporë(Zvicër), viteve nëntëdhjeta del edhe një krah nga gjiri i saj,LKÇK-ja, që më vonë të dy do të jenë edhe bartës të rezistencës së armatosur(UÇK-së). Pas luftës e majta kosovare, edhe pse asnjëherë zyrtarisht nuk e ka marrë përsipër atë mbi vete,PDK-ja është etiketuar si e majtë, pasi që ka dalë si trashëgimtare e luftës, dhe ka qenë e njohur për një bashkëpunim të fortë me Partinë Socialiste(PS) të Shqipërisë.

Kjo për arsye, se populli shqiptar i Kosovës dhe të trojeve tjera etnike të ish Jugosllavisë, janë të njohur me koncept djathtist, që daton qysh nga themelimi i Ballit Kombëtar gjatë luftës, e pastaj mas luftës NDSH-ja (nacionaldemokratja shqiptare) si organizatë djathtiste kundër sistemit ekzistues komunist të instaluar në Kosovë, edhe pse gjatë luftës në Kosovë, në gishta janë numëruar komunistët. Për dallim,në Shqipëri,kanë qenë më shumë, më të angazhuar dhe me ndihmën e faktorit të jashtëm arritën ta eliminojnë dhe ta zmbrapsin dhe të eliminojnë tërësisht të djathtën nga skena politike. PS dhe LSI e tanishme, si trashëgimtare e majtizmit në Shqipëri, janë të fortë, ashtu që e majta në zgjedhjet e fundit, të qershorit 2009, fitoi gjysmën e votave të elektoratit shqiptar.

Paraqitja apo formimi i Partisë Socialiste të Kosovës(PSK-së), duhet përshëndetur, e sidomos guximin e hapur të Emrush Xhemajlit,si nismëtar dhe ideator i saj, pasi që me këtë hap nisi profilizimi i partive politike në Kosovë, tani në skenën politike kosovare e kemi edhe të majtën kosovare. Edhe pse unë do të thosha, se kjo u bë në mënyrë direkte apo indirekte në bashkëkordinim me strukturat gjegjëse të PDK-së, pasi që me këtë hap definitivisht PDK-ja lirohet apo zhveshët nga koncepti i saj majtist, pasi që gjithherë ajo ka qëndruar mbi supet e saja që nga formimi i saj, pasi që themeluesit dhe iniciatorët e formimit të saj me dekada kanë pas koncept dhe të njohur si majtist. Tani, lirisht mund të profilizohen si parti e qendrës së djathtë. Por tani i mbetet PSK-së dhe kreatorit të saj Emrush Xhemajlit se sa do të mund të avancojë, zgjerojë dhe të forcojë të majtën kosovare, të afrojë rreth vetes edhe figura dhe personalitete të njohura nga gjiri i PDK-së si majtistë të shquar.

Sido që të jetë duhet përgëzuar Emrush Xhemajlin si iniciator për profilizimin e partive në skenën politike kosovare, e sidomos në themelimin e të majtës kosovare. Duke marrë parasysh që e majta në Shqipëri ka një traditë më të gjatë(PS-ja dhe LSI-ja), atëherë edhe në Kosovë mund të zhvillohet e majta kosovare, se sa do të ketë sukses dhe rezultat do të dëshmojë periudha që pason, e si testi i parë për PSK-në do të jenë zgjedhjet lokale që do të mbahen me 15 nëntor 2009, në të cilën garon edhe ajo.

Në përfundim të kësaj analize, tani e tutje i mbetet që për të shkuar përpara, PSK-ja duhet të zhvillojë dhe të zgjerojë bashkëpunimin me partitë simotra në rajon, në Ballkan, sikurse që është PS-ja dhe LSI-ja në Shqipëri, PDS-ja në Male të Zi, PSS-ja në Serbi, PASOK-u në Greqi, e kështu me rrallë, sikurse edhe anëtarësimi i saj i plotë në Internacionalen Socialiste, pasi që e majta evropiane(partitë socialiste dhe socialdemokrate), në shtetet e Evropës janë shumë të forta dhe me një traditë të gjatë të veprimit politik sikur në pozitë njashtu edhe në opozitë.

Në këtë vështrim do të bëjë një krahasim të dy shkrimtarëve, publicistëve, intelektualëve më të mëdhenj të kombit shqiptar që me të vërtetë kanë lënë gjurmë në shoqërinë shqiptare dhe më gjerë, në fusha të ndryshme si në krijimtari letrare, letërsi, publicistikë, histori, politikë, janë këta Rexhep Qosja në Kosovë e Ismail Kadare në Shqipëri. Angazhimi apo krijimtaria e tyre përfshin gjysmën e dytë të shekullit XX apo periudhën e komunizmit, dhe vazhdon tani në fillim të shekullit XXI apo periudhën e ashtuquajtur demokratike.

Rexhep Qosja gjatë epokës së periudhës komuniste ka dhënë një kontribut të jashtëzakonshëm në fillet e krijimtarisë e zhvillimit të gjuhës dhe letërsisë shqipe, historisë së letërsisë apo në përgjithësi në fushën e albanologjisë, e sidomos gjatë viteve 1966-1981 në Kosovë kur kemi një zhvillim të hovshëm të institucioneve kosovare, sikurse ishin Universiteti i Prishtinës, Instituti albanologjik, Instituti i historisë, Akademia e Shkencave dhe Arteve të Kosovës, nëpërgjithësi zhvillimi i hovshëm ekonomik, politik, shëndetësor, arsimor, në saje të politikës dhe klimës së krijuar pas Plenumit të Brioneve, dhe politik bërjes së krerëve udhëheqës shqiptar të asaj kohe si Fadil Hoxha, Xhavid Nimani, Mahmut Bakalli e tjerë, në suazat dhe rrethanat e atëhershme politiko-historike që kanë qenë prezent në ish Jugosllavi. Rexhep Qosja si intelektual dhe krijues shqiptar ka pas përkrahjen e plotë dhe ndihmën e tyre në avancimin dhe zhvillimin e kulturës dhe shoqërisë shqiptare në Kosovën e atëhershme, për të cilin ka respekt të plotë edhe sot e kësaj dite për kohën dhe rrethanat në të cilin kanë vepruar dhe jetuar.

Ismail Kadare si shkrimtar, publicist, intelektual, politikan gjatë periudhës komuniste në të cilin ka jetuar, krijuar dhe vepruar, me ç’rast ka qenë edhe i përkëledhuri i liderit komunist shqiptar Enver Hoxhës, apo shkrimtar i oborrit si njihej ndryshe në atë kohë, në kohën e tanishme në vend se të hesht bile , në rast se nuk mund të jetë falënderues, ai vjel vrer, mohon, kritikon, sulmon, atakon, periudhën komuniste të atëhershme në të cilin ka jetuar dhe vepruar si dhe ka qenë edhe protagonisti aktiv në garniturën e atëhershme partiake, shtetërore dhe krijues në fushën e realizmit socialist.

Pas rënies së komunizmit dhe suprimimit të autonomisë së Kosovës në vitin1989, Rexhep Qosja me tërë kapacitetin e tij intelektual e krijues u vu në mbrojtje të kauzulës shqiptare në trojet shqiptare në ish Jugosllavi, e aktiviteti i tij pasoi fill pas vitit 1981 me takimet e njohura të asaj kohe të shkrimtarëve të ish Jugosllavisë. Tërë kapacitetin e tij intelektual e krijues e drejtoi në mbrojtjen e çështjes shqiptare nëpërgjithësi e të Kosovës në veçanti, ashtu që gjatë periudhës kohore 1989-1999 shkroi 10 libra lidhur me çështjen shqiptare dhe Kosovën. Gjatë tërë asaj kohe jetën e tij e vuri në rrezik si gjithë shqiptarët tjerë të Kosovës, dhe si i tillë edhe përjetoi dëbimin nga Kosova për në Maqedoni e më tej në Shqipëri, gjatë bombardimeve të NATO-së në pranverën e vitit 1999.

Pas përmbysjes së diktaturës komuniste në Shqipëri në vitin 1991, Ismail Kadare i mblodhi plaçkat e veta dhe iku nga Tirana për t’u vendosur në sarajet e Parisit. Në vend se të mbetet në atdhe, në Shqipëri, dhe me kapacitetin e tij intelektual e krijues, të kontribuojë gjatë periudhës transitore gjatë së cilës ka kaluar Shqipëria, të ketë sa më pak telashe, probleme të ndryshme shoqërore, e që kulmoi me rebelimin dhe rrëzimin e qeverisë në vitin 1997, ai u vendos në Paris ku vazhdoi me shkrimin e romaneve, fare duke mos e trazuar veten në sarajet e nxehta të Parisit.

Përderisa Rexhep Qosja me dinjitet të plotë e mbron identitetin e tij fetar si një akt i cili ka ndodhur gjatë një periudhe të caktuar kohore dhe historike dhe paraqet një pasuri të trashëgimisë kulturore dhe fetare në Evropë, pasi që të tre fetë hyjnore si ajo hebraike, krishtere dhe islame e kanë burimin dhe zanafillën në Lindje( Orient). Ai në një çast e përkujton një moment të fëmijërisë së tij në librin e tij me dy vëllime:” Tronditja e shekullit I-II” citoj:” e dëgjojë jehonën e fjalëve të babait me Kur’an në dorë – “kanë të drejtë ata të luftojnë ata që janë të sulmuar sepse u është bërë e padrejtë. Dhe Allahu i plotfuqishëm do t’ju ndihmojë. Dhe Allahu i plotfuqishëm do t’ju ndihmojë atyre që janë dëbuar prej shtëpive të tyre pa të drejtë...Dhe, sikur Allahu të mos e mënjanonte të keqen që bëjnë njerëzit me ndihmën e njerëzve të tjerë, do të shkatërroheshin kishat e sinagogat e xhamitë, në të cilat shpesh përmendet emri i Zotit”.

Në anën tjetër Ismail Kadare sulmon, atakon dhe bën thirrje në kthim në fenë e të parëve, që është një klithje raciste, që bie ndesh me logjikën e tij intelektuale e njerëzore, pasi të sulmosh identitetin kulturor, fetar islam të 90% të shqiptarëve është iracionale e llojit të vet. Të jetosh në një vend evropian(Francë) me traditë të lashtë demokratike, e të sulmosh në mënyrë kolektive të drejtat njerëzore, kulturore, fetare të bashkëkombasëve të vet është nonsens llojit të vet, çoftë kjo edhe prej Ismail Kadaresë është e tepërt.

Në rast se shkrimtari dhe ideologu serb Dobrica Çosiqi, edhe përkundër tezave të ti’a të mirënjohura raciste kundër shqiptarëve dhe boshnjakëve llogaritet si “baba” i kombit serb, pa mëdyshje këtë epitet e meriton Rexhep Qosja si baba i kombit shqiptar, pasi që tezat e ti’a janë në frymën kombëtare, fetare, atdhetare, humane, morale, njerëzore e civilizuese.

Në përmbyllje të këtij vështrimi mund të thuhet se ndoshta një vit Ismail Kadare do të fitojë çmimin e Nobelit për letërsi, por jam i sigurt se Rexhep Qosja nuk do të ketë rast as të hyjë në nominimin e lere më të fitojë ndonjëherë çmimin e Nobelit për letërsi.

Faik MIFTARI

11.10.2009 

Zoti çoftë i kënaqur me juve dhe ju ruajt përherë. Amin!


9.10.2009

Faik MIFTARI

3.10.2009

Faik MIFTARI

Para ca ditësh, saktësisht 15 shtatori 2009, ishte dita e fundit për çertifikimin e subjekteve politike dhe kandidatëve të tyre të cilët do të garojnë për anëtarët e kuvendeve komunale dhe kryetar komune për zgjedhjet lokale të cilët do të mbahen me 15 nëntor 2009.
Do të ceki synimet e subjekteve kryesore politike parlamentare në Kosovë në zgjedhjet lokale 2009, e që janë Partia Demokratike e Kosovës (PDK-ja), Lidhja Demokratike e Kosovës(LDK-ja), Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës(AAK-ja), Aleanca për Kosovën e Re(AKR-ja) dhe Lidhja Demokratike e Dardanisë(LDD-ja).
PDK-ja në zgjedhjet lokale do të synojë medoemos të ruaj rezultatin e arritur nga zgjedhjet e vitit 2007, në të cilin doli fituese në shumicën e komunave të Kosovës si në nivel të kryetarëve të komunave ashtu edhe të kuvendeve komunale. Edhe pse gjatë mandatit aktual qeverisës komunal kanë arritur suksese vetëm në infrastrukturën rrugore dhe shkollore, gjegjësisht në ndërtimin e rrugëve dhe shkollave të reja, e i cili ishte premtimi i programit qeverisës qendror të PDK-së në zgjedhjet e vitit 2007, nga ana tjetër konfliktet e tyre brenda partiake nëpër degët nëpër Kosovë, e sidomos ato më të theksuara në degët e Prizrenit dhe Gjilanit, që janë hasur që në fillim të qeverisjes së tyre komunale, e kanë zbehur tej mase rezultatet e synuara të tyre. Në vend se për dy vjet qeverisje të japin maksimumin e tyre drejt realizimit të programeve të tyre zgjedhore, për të treguar veten e tyre para elektoratit, të suksesshëm dhe për të përfituar edhe një mandat qeverisës katërvjeçar, ata janë katandisur në mes vete, ashtu që ju kanoset rreziku i humbjes së pushtetit lokal në disa komuna të caktuara. Për shkak të këtyre fërkimeve të brendshme brenda partiake, lideri i saj politik z.Hashim Thaqi ishte i detyruar të bëjë kompromise të caktuara, duke rikandiduar edhe për një mandat kryetarët aktual në të cilin PDK-ja ka fituar komunat, përveç z.Bajram Rexhebi i cili hoqi dorë vetë prej rikandidimit. Se sa do të jetë i suksesshëm ky kompromis i liderit të PDK-së do të shihet nga rezultatet e arritura në zgjedhjet lokale të 15 nëntorit 2007. Sido që të jetë do të apostrofojë fjalët e një kolegut tim:” PDK-ja shumë më e fortë ishte gjersa ishte në opozitë, tani po shihet që akoma nuk ka qenë e përgatitur për të qeverisur dhe menaxhuar me komunat në Kosovë”.
LDK- ja do të synojë që në zgjedhjet lokale 2009 të nisi të rikthejë imazhin e saj të dikurshëm, si parti kryesore e Kosovës me një traditë më të gjatë partiake. Kjo do të shërbejë asaj për të parë veten e saj, ku gjendet, dhe se në zgjedhjet e ardhshme parlamentare që do të mbahen në vitin 2011, të rikthej pozitën e saj të dikurshme, si parti numër një në Kosovë. Synimi i saj kryesor do të jetë mbajtja e pushtetit lokal në kryeqytetin e Kosovës, Prishtinë, si dhe kthimin e dy qendrave rajonale të saja të dikurshme(Prizren, Gjilan apo Mitrovicë) si dhe tre komunave tjera të Kosovës, që do të ishte shenjë e rimëkëmbjes së saj politike, pas disfatës së pësuar në zgjedhjet e vitit 2007 në të tria nivelet, si në nivelin qendror, komunal dhe kryetar komune. Edhe poçese eventualisht arrin këtë sukses, ky do të jetë më tepër rezultat i mos përgatitjes qeverisëse komunale dhe fërkimeve aktuale brenda PDK-së, se sa i ndonjë fryme të re brenda LDK-së, edhe pse me të madhe është trumbetuar për reforma brenda saj, dhe freskimin e radhëve të saja me anëtar dhe kuadro të reja, pas përplasjeve që ndodhën në Kuvendin e saj të fundit zgjedhor, kjo për momentin mbeti vetëm fjalë në letër, ndoshta pas zgjedhjeve lokale të vitit 2009 do të ketë shenja edhe të zbatimit në praktikë të reformave të parapara.
AAK-ja, nga të gjitha partitë tjera aktuale politike, ka treguar një aktivitet të shtuar gjatë kësaj periudhe dyvjeçare, e cila ka investuar me të madhe drejt afrimit dhe kyçjes së anëtarëve, kuadrove dhe personaliteteve të njohura në gjirin e saj, dhe se pritet që të shënojë rezultatet e duhura në krahasim me zgjedhjet e kaluara të vitit 2007, dhe se sipas mendimit tim do të jetë e vetmja që do të ketë një rritje të shtuar dhe rikthimi i saj në pozitën e tretë në skenën aktuale politike kosovare. Synimi i saj kryesor do të jetë në këto zgjedhje lokale, mbajtja e pushtetit aktual komunal në tre komuna(Pejë, Gjakovë dhe Deçan), si dhe fitimi i tre komunave tjera në Kosovë, jashtë rrafshit të Dukagjinit, që do të ishte një rezultat solid si dhe një shtytje e fortë drejt përgatitjes dhe arritjes së rezultateve edhe më të mira në zgjedhjet parlamentare që do të mbahen në vitin 2011.
AKR-ja si subjekt i ri politik që doli në skenën politike kosovare dhe korrjes së rezultateve mjaft të suksesshme në zgjedhjet e mbajtura në vitin 2007, me ç’rast edhe e legjitimoi veten si lider politik z. Behgjet Pacolli. AKR-ja në vend se të vazhdojë me aktivitetet e saja drejt zgjerimit dhe masivizimit të saj nëpër Kosovë, u kaplua me vetëkënaqsi, duke u renditur me qëndrimet e saja politike herë me pozitën e herë me opozitën, sipas nevojës apo momentit aktual. Relacioni qendra-baza pothuajse u këput fare, duke i lënë degët e saja në mëshirën e tyre, fare pa treguar interesim dhe investim të mëtutjeshëm drejt konsolidimit dhe zgjerimit të mëtutjemë.
Lideri i saj politik z.Behgjet Pacolli, apo më mirë me thënë bashkëpunëtorët e tij e “tradhtuan” dhe e neglizhuan këtë aspekt, lënja pas dore e degëve, dhe se për një kohë të shkurtër si rezultat i kësaj neglizhence kemi braktisje të dhjetëra e dhjetëra rasteve të radhëve të AKR-së si dhe kalime të tyre nëpër subjekte tjera politike, që nga tre deputetët e Kuvendit të Kosovës, e të mos flasim për kryetar degësh, nëndegësh, anëtar të kryesive të degëve e nëndegëve, drejtorëve të drejtoratëve të caktuar si dhe anëtarëve të kuvendeve komunale. Kjo si pasojë do të sjell medoemos rezultate shumë të ulëta në zgjedhjet lokale që do të mbahen me 15 nëntor 2009 kundruall atyre rezultateve mjaft të mira të arritura në zgjedhjet e vitit 2007.
LDD-ja si subjekt i ri politik që doli në skenën politike nga përçarjet e brendshme në Kuvendin zgjedhor të fundit të LDK-së në vitin 2006, do të synojë të mbajë rezultatet e arritura gjatë zgjedhjeve të vitit 2007. Synimi saj kryesor do të jetë medoemos fitimi bile i një komune të vetme në Kosovë në të cilin do të aplikojë qeverisjen e saj komunale, në të kundërtën i kanoset rreziku drejt kthimit apo bashkimit të anëtarësisë të saj drejt LDK-së, rasti i prononcimit të Berim Ramosaj. Edhe koalicionin e arritur në mes AKR-së e LDD-së duhet parë në atë aspekt, më tepër drejt mbajtjes së pozitave të tyre në skenën aktuale politike kosovare.

23.9.2009

Faik MIFTARI

Prizreni është i njohur jo vetëm si qytet me rëndësi të veqantë historike, në të cilin u mbajt Kuvendi i Lidhjes së Prizrenit në vitin 1878, në xhaminë e Bajraklisë, porse është i njohur edhe si qytet i xhamive dhe minareve të shumta që e zbukurojnë këtë nënqiell të hapur.
Edhe muaji i bekuar i Ramazanit në Prizren kalon në një atmosferë dhe ambient të veqantë që dallon prej qyteteve tjera dhe trojeve tjera shqiptare që nga Presheva e Preveza e gjer te Shkodra e Shkupi.Do të bëjë një krahasim të ditëve dhe netëve të Ramazanit që janë përjetuar dikur dhe që përjetohen tani në të cilin gjendemi në qytetin tonë të bukur të Prizrenit.
Në periudhën e komunizmit edhe pse feja me të madhe është atakuar dhe sulmuar kinse si një “opijum i popullit”, prizrenasit me një fanatizëm të rrallë i kanë ruajtur ndjenjat e tyre fetare dhe se gjatë muajit të shenjtë të Ramazanit kanë treguar respekt të plotë duke agjëruar, si shenjë e përkatësisë së tyre islame me një traditë të bujshme shumëshekullore. Komunistët e atëhershëm fanatik, e sidomos dalloheshin mësuesit dhe arsimtarët nëpër shkolla, të cilët iu kanë prishur agjërimin nxënësve të tyre, për të treguar vehten si komunist të devotshëm, jo sepse kanë pas ndonjë urdhër të prerë, por më shumë nga “verbëria” e tyre komuniste. Por edhe përkundër tentativave të tyre nuk kanë arritur të thyejnë nijetin (vendosmërinë) e çeliktë të nxënësve, studentëve, dhe punëtorëve për të agjëruar muajin e shenjtë të Ramazanit.Gjatë periudhës komuniste, nga 28 xhamitë e dikurshme që kanë qenë gjatë periudhës osmane, kanë mbetur vetëm 20 xhami, disa prej xhamive janë rrënuar apo janë shëndrruar edhe në depo gjatë sundimit të tyre, por prapseprap në ato xhamitë ekzistuese kanë frekuentuar besimtarët për teravitë(falja që kryhet enkas për Ramazan) në netët e bukura të Ramazanit. Struktura e besimtarëve musliman që kanë frekuentuar xhamitë gjatë Ramazanit ka qenë në favor apo pro gjeneratës së vjetër kundruall gjeneratës së re. Edhe një traditë të bukur që ka pas Prizreni gjatë shekujve për Ramazan, ka qenë sinjalizimi i kohës së iftarit(ndërprerjes së agjerimit) me gjëmimin e topit nga Kalaja e Prizrenit, e cila është ndërprerë në vitin 1950 nga ana e rexhimit komunist, të cilin me një fanatizëm të rrallë e ka mbajtur plot 5 vite nga viti 1945-1950, hafizi, atdhetari, imami, nacionalisti i njohur prizrenas Hafiz Jakub ef.Muqeziu i ndjerë, me burgosjen dhe dënimin e tij në vitin 1950 përfundoi edhe epoka e topit nga Kalaja. Është e udhës që Këshilli i Bashkësisë Islame të Prizrenit së bashku me strukturat komunale gjegjëse që në vitin 2010 të riaktivizojnë këtë traditë të bukur që e ka pas Prizreni gjatë shekujve, dhe që në 60 vjetorin e mosfunksionimit të topit, prap ta hudhin në përdorim topin i cili akoma gjendet në vendin e duhur në Kala. Kjo do të ishte i një rëndësie të veqantë, jo vetëm në aspektin fetar, por edhe në aspektin kulturor, pasi që do të paraqite një hap më shumë drejt përmbushjes së kushteve që Prizreni të shpallet qytet i mbrojtur nga UNESKO-ja për ruajtjen dhe kultivimin e trashëgimis së pasur kulturore të qytetit.Në familjet e shumta me të madhe janë bërë pregaditjet për Ramazan, bile bile me kohë dhe një mauj përpara, për pritjen e mysafirit të dashur që çdo vjet njëher në vit vie, muaji i bekuar i Ramazanit. Është kryer pastrimi gjeneral i shtëpive dhe banesave si dhe gëlqerosja e oborreve të tyre.Një karakteristikë tjetër e Prizrenit për Ramazan, ishte edhe pregaditja e pitajkave(llojë brumi) me vezë për iftar në furrat e qytetit, traditë e cila edhe sot e kësaj dite vazhdon për Ramazan, porse atëherë kanë qenë më të shijshme pasi janë pjekur me dru. Rreshtat e gjata dhe aroma e tyre para furrave të Prizrenit, gjatë Ramazanit është diq impresive, që vetëm mund të përjetohet . Bile bile edhe të krishterët i porositnin dhe i pregaditnin pitajka me vezë për të shijuar dhe kënaqur me shijen dhe shijshmërinë e tyre, normal për darkën e tyre gjatë Ramazanit.Një karakteristikë tjetër e Prizrenit ishte që xhamia e Bajraklisë, si xhami qendrore e Prizrenit, ka qenë e para që ka dhënë shenjën e iftarit, ashtu që mujezini(asistenti i imamit) i saj haxhi Rexhebi i ndjerë, e thirte ezanin dhe i ndizte kandilat( dritat në minare), pas së cilit pasonin ezanat dhe kandilat edhe në xhamitë tjera të Prizrenit. Në të kaluarën është ngritur edhe flamuri në maje të minares së saj, për ç’gjë njihet në popull si xhamia e Bajraklisë, pasi që emri origjinal i saj është xhamia e Gazi Mehmed Pashës. Poashtu xhamia e Bajraklisë e ka pas burimin e ujit të posaqshëm, me të cilin u furnizojke jo vetëm xhamia, por edhe lagjet përreth, dhe se kur ka ndodhur që tërë qyteti i Prizrenit të mos ketë ujë për shkak të ndonjë prishje apo havarie, prizrenasit u furnizonin prej 8 qeshmeve(kroneve) ekzistuese në xhami si dhe çeshmes së Gani tadës. Edhe ky sistem i burimit të ujit për xhami, viteve nëntëdhjeta u ndërpre, dhe u kyq në ujësjllesin e qytetit dhe se tani xhamia furnizohet me ujë nga ujësjesllsi i njejtë për tërë qytetin.Para iftarit ka qenë karakteristikë e asaj kohe që ujin për iftar qytetarët e shumtë të furnizohen nga 8 çeshmet e xhamisë së Bajraklisë, me të vërtet uji ka pas një shije të posaqshme, dhe se verës ishte shumë i ftohtë, ndërsa dimrit më i nxehtë. Gjatë muajit të Ramazanit traditë është edhe këndimi i mukabeles( leximi i Kur’anit prej fillimit gjer në fund gjatë Ramazanit) para namazit(faljes) së drekës në xhaminë e Bajraklisë, ndërsa para namazit të iqindisë në xhaminë e Levishës, nga dy hafizët eminent të Prizrenit, Hafiz Abdullah ef.Sagdati dhe Hafiz Maksut ef.Spahiu, të ndjerë, në asistencë edhe hafizët tjerë.
Gjatë kohës së iftarit, Prizreni boshatiset, njeri i gjallë nuk vërehej, përveq ndonjerit që shpejtonte për të arritur në shtëpi, apo ndonjë rast urgjente të ndonjë nevojtari eventual. Pas gjysëm orësh Prizreni prap ringjallet, burra e gra shpejtojnë hapat e tyre për të zënë vend ma përpara në xhami për të falur namazin e teravisë, të rinjë dhe të reja dilnin për të bërë një xhiro(shetitje) në Korzon e dikurshme të Prizrenit. Kurora e Ramazanit dikur ishte në natën e 27-të, natën e Kadrit, natë në të cilin filloi zbritja e shpalljes së verseteve kur’anore, nata më e vlefshme se 1000 muaj tjerë, me të vërtet frekuentimi i besimtarëve në xhaminë së Bajraklisë, në të cilin mbahej manifestimi përmbyllës për nder të muajit të shenjtë të Ramazanit, ka qenë i tillë sa që as në ditët e sotshme nuk përsëritet.Në fund të konkludoj, se gjatë periudhës komuniste muaji i shenjtë i Ramazanit është përjetuar dhe festuar vetëm brenda 4 mureve të shtëpive dhe xhamive, ndërsa në aspektin publik, medial,shoqëror një gjë e tillë as që ka mundur të paramendohej.
Për dallim nga periudha komuniste, në kohën e tanishme të demokracisë, përjetimi dhe festimi imuajit të bekuar të Ramazaniti ka tejkaluar 4 muret e xhamive dhe shtëpive dhe se tani është prezent edhe në aspektin publik, mediatik, shoqëror. Nga minaret me kandila, tani i kemi minaret me zbukurime të llojllojshme dhe drita të nduardryshme. Mu në prag të Ramazanit është mbajtur në qendrën sportive të qytetit “Mbrëmja kur’anore”, ku shkëlqeu dhe ishte ylli i mbrëmjes Hafiz Hakim ef. Iljazi, i cili me zërin e tij të mrekullueshëm dhe këndimin e bukur të Kur’anit, ngriti pallatin e stërmbushur në këmbë të cilët me duartrokitje dhe ovacione “Allahu ekber” e përshëndetën këtë këndim të mrrekullueshëm të hafizit të ri nga Prishtina. Në natën që u mbajt mbrëmja kur’anore gjatë ditës u vendos edhe guri themeltar i xhamisë së re në lagjen Ortakoll, e vetmja lagje e Prizrenit, edhe pse me kohë e urbanizuar, nuk ka pas gjer tani xhami, e që është dhuratë(donacion) nga qyteti i Antaljasë së Turqisë, dhe se do të njifet si xhamia e Antaljasë. Përkundër 28 xhamive të dikurshme gjatë periudhës osmane, dhe 20 xhamive ekzistuese gjatë periudhës komuniste, tani në Prizren janë momentalisht 30 xhami, dhe me xhaminë e Antaljasë po bëhen 31 xhami dhe se lirisht mund të thuhet që nëse Prizreni nuk do të mund të ketë xhamia sa ka pas gjatë kohës së vet Shkupi apo Selaniku, bile bile së shpejti do ta arrijë Shkodrën e dikurshme me 36 xhami. Gjatë këtij Ramazani hendikep është mos funksionimi i xhamisë së Sinan Pashës, perlës së qytetit të Prizrenit, Kosovës dhe Ballkanit, e cila është në fazën e punimeve për restaurimin dhe konzervimin e saj.
Për nder të Ramazanit tani, organizatat, shoqatat, subjektet politike të ndryshme organizojnë iftare(darka) tradicionale në të cilin marrin pjesë me qindra dhe mijra qytetar nëpër restorantet e ndryshme të qytetit.Poashtu edhe komuna e Bajram Pashës e Stambollit shtroi iftarin tradicional në Shadërvan, pran kejit të Lumbardhit, i pesti me rrallë, i njohur si Karvani i bereqetit që nuk njeh kufijë, i cili shtrihet në qytete të ndryshme të shteteteve të Ballkanit, si Bullgari, Greqi, Maqedoni, Shqipëri, Kosovë, Sanxhak (Serbi). Njashtu edhe Kfori-turk tradicionalisht për çdo vit organizon tendën e iftarit, në sheshin e dëshmorëve, në të cilin mund të prezentoj çdo qytetar pa kurfarë ftese paraprake. Nismëtare e iftareve tradicionale të qytetit të Prizrenit, ishte shoqata e zejtarëve dhe afaristëve të Prizrenit”ESNAF”e cila e para, që nga viti 1995, organizoi iftarin e parë të përbashkët në hotelin”Theranda” të Prizrenit, dhe se sivjet ishte iftari i 15-të me rrallë që organizoi për anëtarsinë e saj dhe qytetarë tjerë. Pashtu gjatë tërë Ramazanit organizohen aktivitetet e ndryshme fetare, kulturore, humanitare, sportive, muzikore nga organizatat dhe shoqatat e ndryshme. Çdo natë, në kejin e Lumbardhit, tek burimi i ujit të Topuklisë, tek 6 çeshmet (kronet) e Topuklisë, mbahen mbrëmjet muzikore, recitale, ilahi e kaside.Prijëtare e aktiviteteve të ndryshme,pamëdyshje është, organizata joqeveritare”AKEA”, e cila shquhet për një organizim të jashtëzakonshëm të nivelit më të lartë. Do të përmendi vetëm disa ngaaktivitetet e shumta të saja: shporta tradicionale humanitare e Ramazanit për të varfërit dhe skamnorët e qytetit, turneu tradicional i Ramazanit në futboll të vogël që mbahet gjatë netëve të Ramazanit në qendrën rekreative sportive ”ANDRRA” në Marash, iftari tradicional në të cilin sivjet qenë prezent edhe aktorët e serialit”Lugina e ujqërve” si mysafir special të mbrëmjes, panairi kulturor që mbahet netëve të Ramazanit në oborrin e hamamit të Gazi Mehmed Pashës, vendosja e 4 panove “Urime Ramazani” në hyrje-dalje të Prizrenit për Prishtinë, Gjakovë, Kukës si dhe panoja e katërt tek hamami në qytet. Sinjalizimi i iftarit tani bëhet nëpërmjet daullxhinjve të shumtë të cilët me rrahjet e tyre e bëjnë të ndihet sa më gazmor muaji i bekuar i Ramazanit. Në ditët e tanishme frekuentimi i xhamive është në favor të gjeneratës së re kundruall asaj gjeneratës së vjetër të besimtarëve. Këndimi i mukabeles, (leximi i Kur’anit) nga hafizët vendas dhe mysafir, mbahet në 5 xhamitë e qytetit, në Bajrakli, Emin Pashë, Levishë, Marash dhe në xhaminë e Toskës. Risi sivjet është edhe këndimi i mukabeles(leximi i Kur’anit) edhe për femra,i cili mbahet në xhaminë e Emin Pashës, para namazit(faljes) së drekës, në të cilin marrin pjesë dhe asistojnë një numër i madh femrash.
Në përfundim të kësaj mund të konkludojë se netët e Ramazanit dikur në disa aspekte kanë qenë më impresive, ndërsa në disa aspekte tjera në ditët e sotshme janë më të bukura, sidoqë të jetë me të vërtet netët e Ramazanit janë të veqanta në qytetin e bukur të Prizrenit.


9.9.2009

Faik MIFTARI

Ditë më parë, saktësisisht prej datës 6-8 gusht, me ftesë të Bashkësisë Islame të Kosovës dhe Myftiut të saj Naim ef.Tërnava, në vizitë treditore në Kosovë ishte Reis-ul Ulema i Bosnjës dhe Hercegovinës Dr.Mustafa ef. Ceriç me bashkëpunëtorët e tij. Në përbërje të delegacionit të tij, ishin përveq Reisit dhe bashkëshortes së tij, edhe Ed-hem Biçakçiç kryetar i Kuvendit të Bashkësisë Islame të BeH, myftiu i Sanxhakut Muamer ef.Zukorliç, rektori i Uneiversitetit internacional të Novi Pazarit dr.Mevlud Dudiç, Aziz ef.Hasanoviç ndihmës myftiu i Bashkësisë Islame të Kroacisë, Mirza Shabiç përfaqësues i Bashkësisë Islame të Kroacisë, Muhamed Salkiç sekretari gjeneral i Kryesisë së Bashkësisë Islame të BeH si dhe Aziz Kadribegoviç kryeredaktor i gazetës informative islame’’Preporod’’ .
Ditën e parë të vizitës zyrtare në Kosovë, Reisi e kaloi në Prishtinë, ku pas takimit zyrtar me nikoqirin e tij Myftiun e Kosovës Naim ef.Tërnava, pati takim zyrtar edhe me presidentin e Kosovës zotëri Fatmir Sejdiu. Në takimin e ngrohtë që pati me presidentin plot një orë, tek presidenti Reisi “pa një personalitet të përafërt sikurse të ishim takuar shumë herë, kam përjetuar një ëmbësirë të veqantë në fjalët të tij dhe respektin e plot të treguar ndaj meje. Takimin me presidenetin e vlerësoj si simbol të miqësisë dhe bashkëpunimit në mes shqiptarëve dhe boshnjakëve në Ballkan’’. Ditën e parë të vizitës Reisi me delegacionin e tij dhe nikoqirët vizituan edhe kompleksin memorial të Jasharajve në Prekaz si dhe Tyrben e Sulltan Muratit në Mazgit.
Ditën e dytë të vizitës, Reisi erdhi në Prizren, vizitoi Këshillin e Bashkësisë Islame të Prizrenit, dhe u prit nga kryetari i Bashkësisë islame të Prizrenit Lutfi ef. Ballëku. Pas pritjes zyrtare Reisi me bashkëpunëtorë dhe nikoqirin e tij Myftiun e Kosovës Naim ef. Tërnava vizituan xhaminë e Bajraklisë( në të cilin u mbajt Kuvendi i Lidhjes së Prizrenit) si dhe xhaminë e Sinan Pashës e cila është në fazën e restaurimit dhe konzervimit të saj. Në qendër të Prizrenit, Shadërvan, piu ujë në çeshmen e mirënjohur të Shadërvanit, si dhe një kafe përball Shadërvanit. Pas kësaj bëri një shetitje të shkurtër duke kaluar mbi urën e vjetër të gurit, vazhdoi kah qendra, duke ecur pranë minares Arasta, përball hamamit të Gazi Mehmed pashës, gjer te selia eVakfit të Prizrenit. Enkas për të pritur Reisin, erdhi nga Gjakova poeti, shkrimtari dhe publicisti i mirënjohur MexhidYvejsi. Pas kësaj suita e Reisit vazhdoi për në fshatin Lubinje e epërm ku u pregadit një pritje madhështore nga vendasit si dhe fshatërave përreth si dhe qytatarëve enkas të ardhur nga Prizreni. Pritja i u bë në oborrin e shkollës së fshatit, ku mbajti një fjalim të rastit, në të cilin përveq tjersh tha:
” Ne në fund të shekullit të kaluar(XX) së bashku me shqiptarët, kuptuam se për neve nuk ka më shpërngulje (hixhret), nuk ka më largim nga Ballkani, këtu është atdheu ynë dhe se neve do të mbesim këtu ku jemi dhe do të luftojmë për të drejtat tona si çdo popull tjetër në Ballkan. Atë çfarë neve mbajmë në mend është se u paraqit një njeri që doli në ball të boshnjakëve, dhe porositi tërë botës, se nuk shkojmë nga pragu ynë shekullor, dhe se do të luftojmë për atdheun dhe lirinë tonë, e ky ishte Alia Izetbegoviçi. Nuk kërkojmë kurgjë tjetër më tepër se çdo popull në Ballkan që ka, por as nuk kërkojmë as më pak.Këtë duhet të kuptojnë ata si në Stamboll, Bruksel e Vashington.Këtë planetë Allahu e ka krijuar, askush nuk e ka pru e askush nuk mundet me e que askund.Ne e kemi lirinë të cilin Allahu na ka dhënë.Dhe duhet kuptuar se askush nuk të jep.Nuk ka adresë në botë i cili ta jep lirinë, edhe në rast se të jep, ta jep në lugë të vogël. Liria fitohet, mirret , ajo nuk ipet, dhe se neve duhet grabit prej atyre të cilët nuk ta japin lirinë.Robër nuk do të jemi më, përveq Allahut. Këtë po e kuptojnë edhe xhelatët të cilët kanë kryer gjenocidin në Srebrenicë, dhe kanë kryer maskra mbi popullin shqiptar në Kosovë. Boshnjakët e Kosovës duhet të kuptojnë se shqiptarët i kanë miqë dhe aleatët natyror.Porosia jonë është që të jeni bashkë dhe të bashkojmë forcat për qëllimin tonë final që është që në Ballkan të gjejmë vendin edhe neve në nënqiellin e hapur të Ballkanit. Qëllimi ynë është që më kurrë, kurrë, asnjë boshnjakut, asnjë shqiptarit, asnjë njeriu, të mos gjejë padrejtësi dhe të keqe,sepse të gjithë njerëzit janë krijesat e Zotit.Edhe atyre që nuk na duan, të mos i ndodh gjenocidi dhe se të mos vriten asesi pse i përkasin një feje, apo populli tjetër. Ky është qëllimi ynë’’. Tubimin e përshëndeti edhe Myftiu i Kosovës Naim ef. Tërnava i cili përveq tjerash tha: “Shqiptarët dhe boshnjakët kurrë nuk do ta harrojnë Srebrenicën dhe Reqakun, dhe se kanë kaluar nëpër sprova të njejta në fund të shekullit të kaluar.Ne jemi shembull se si neve si musliman mund të jetojmë në këto hapësira.Më tepër se 600 vjet prej neve nuk kanë gjetë gjë të keqe.Të gjitha të këqijat tjerët na kanë imponue, dhe se kurrë nuk kemi insistuar në luftëra, por ato neve na janë imponuar.Besojmë që neve në Kosovë, por edhe vëllezër dhe motra në BeH, me kontributin e tyre, do tëjenë pjesë integruese në Evropë, Dhe se neve sikur që jemi, do të integrohemi në Evropë, do të integrohemi me fenë tonë që e kemi, duke respektuar fetë tjera prezente, katolike dhe ortodokese”. Pas përfundimit të takimit në xhaminë e fshatit u falë namazi javor i xhumasë të cilin e udhëhoqi Reisi Dr.Mustafa Ceriçi. Pas përfundimit të faljes së xhumasë Reisi së bashku me delegacionin vazhdoi vizitën pas ditore për në fshatrat e Gorës.
Ditën e tretë të vizitës së tij në Kosovë Reisi e kaloi në Prishtinë, me ç’rast nënshkroi Memorandumin e Mirëkuptimit në mes Bashkësisë Islame të Kosovës dhe Bashkësisë Islame të BeH për bashkëpunimin e ndërsjell në nivelet e ndryshme të dy bashkësive fetare.Poashtu në seminarin e organizuar nga Forumi i Boshnjakëve të Kosovës me titull”Bashkëpunimi rajonal i boshnjakëve dhe Kosova” mbajti një ligjeratë akademike të nivelit më të lartë që lirisht mund të them se ishte e nivelit të ligjeratave të mbajtura në Harvard, Kembrixh, Oksford. Në ligjeratën e tij të mbajtur Reisi përveq tjerash tha: ” Edhe pse 11 korriku u shpall dita e kujtimit të gjenocidit në Srebrenicë nga Parlamenti Evropian, Brukseli zyrtar prap bënë gabim duke rënë në lojrat e Serbisë, me ç’rast ia mundësoi Serbisë së bashku me Malin e Zi e Maqedoninë, lehtësimin e qarkullimit të lirë në vendet e Bashkimit Evropian, ndërsa në rastin e Bosnjës, Shqipërisë dhe Kosovës ia pamundëson qarkullimin e lirë në vendet e Bashkimit Evropian, merreni me mend e shpërblen agresorin, ndërsa e dënon viktimën. Falenderoj Allahun e madhëruar që na dërgoi Alia Izetbegoviçin, i cili asesi nuk ka pranuar që neve boshnjakët të shpërngulemi sikurse që ka ndodhur me Andaluzinë e dikurshme, por të mbesim në trevat tona shekullore dhe të luftojmë për lirinë dhe barazinë e plot të popullit tonë boshnjak dhe për pavarësinë e Bosnjësdhe Herecegovinës.Poashtu nuk mund të mos e përmendi edhe ish presidentin turk Turgut Ozal për ndihmën e pakursyer të dhënë, i cili më pat thënë se juve boshnjakëve që prej Kongresit të Berlinit vetëm keni qenë të detyruar të shpërngulemi, por tani ka ardhur koha që juve të mbeteni në Ballkan, të lirë në shtetin e juaj të pavarur të BeH. Ne i takojmë civilizimit evropian, jetojmë në Europë dhe së bashku me popullin shqiptar jemi autokton në Ballkan, e neve duhet në rradhë të presim edhe nga dy ditë për një vizë për të udhëtuar në Evropë, e ky është shpërbimi i Evropës për neve. Evropë marre të qoftë, turp të qoftë, por mos mendoni neve që jemi budallenj, por neve edhe më tutje do të luftojmë për drejtat tona të barabarta dhe njerëzore e civilizuese. Duhet të jemi më serioz në punën dhe angazhimin tonë të mëtejmë që muslimanët në Ballkan duhet të kenë të drejtat e veta sikurse edhe gjithë të tjerët.Liria fitohet, e asesi nuk dhurohet, duhet ta dini njëherë e përgjithëmon.Në skenën globale boshnjakët kanë vlerat e veçanta individuale me të cilin kontribojnë anemban botës. Më quajnë turkofil, turk, e pse të mos mburrem me një shtet si është Turqia me 80 milion banorë, e cila është një fuqi në rritje në çdo aspekt dhe se ka një pozitë dhe ndikim gjeostrategik në botë, e të mos harrojmë edhe historinë e saj njëmijëvjeqare si njëra prej perandorive më të mëdha gjat kohës së vet të ekzistimit.Më quajnë albanofil, por unë i falenderohem Allahut që më mundësoi që për këto 3 ditë vizite në Kosovë të zgjerojë edhe më tutje miqësinë time me shqiptarët.Pas Srebrenicës ne nuk kemi më se çfarë të rrëfehemi as Vashingtonit, Brukselit, Moskës, Beogradit e Zagrebit.Fatin tonë të mëtejmë neve asnjëherë më nuk do t’ia dorëzojmë popullit tjetër i cili e mohon gjenocidin dhe është i gatshëm po të ipej mundësia prap të kryej gjenocid. Në përfundim ju bëjë amanet të ruani dhe zhvilloni miqësinë e mëtejmë me shqiptarët dhe së bashku me shqiptarët të ndërtojmë një ardhmëri më të mirë në Ballkan në përgjithësi”.
Populli boshnjak i cili ka pas një lider politik sikur ishte presidenti Alia Izetbegiviçi si dhe ka një lider fetar Reisin Mustafa ef. Ceriçin, është garant se do të mund të jetojë dhe të zhvillohet i lirshëm sikur çdo popull tjetër në Ballkan, i integruar në Evropë, me vlerat ve veta kombëtare, fetare dhe kulturore.
Do të përmbyll këtë përshkrim të vizitës së Reisit të Bosnjës e Hercegovinës dr. Mustafa ef.Ceriçit me thënjen e tij paharuar e cila do të mbetet përherë e shenuar:
” Muslimanët të cilët nuk merren me politikë janë budallenj”.

12.8.2009

Faik MIFTARI

Pas zgjedhjeve parlamentare të mbajtura në Shqipëri me 28 qershor 2009 akoma vazhdon odisejada e numërimit të votave në disa kuti të ashtuquajtura “të nxehta”. Edhe pse rezultati i dalë nga këto kuti nuk do të mund të ndryshojë diç të madhe ne rezultatin që tani është veq i ditur, Shqipëria është bipolare, meqenëse elektorati i saj u përcaktua për të majtën dhe të djathtën në mënyrë të barabartë”fifti-fifti”.
Për këtë rezultat të prodhuar, pikësëpari e ka fajin PS-ja, por edhe PD-ja, që janë pajtuar dhe bashkë e kanë harmonizuar Kodin e ri zgjedhor, me sistem proporcional rajonal në 12 qarqet e Shqipërisë.Kjo ka qenë “shpatë me dy teha” të cilin e ka parapa PS-ja, por akoma nuk e kam të qartë se si e “gëlltiti” edhe PD-ja. Qëllimi parësor i këtij Kodi të ri zgjedhor ka qenë pikësëpari eliminimi i LSI-së të Ilir Metës si dhe të subjekteve tjera politike në Shqipëri, të ashtuquajtura parti të vogla. Me të vërtetë si brenda PS-së, ashtu edhe PD-së, shifet qartë mungesa e futurologëve partiak për një analizë të mirëfilltë të sistemeve zgjedhore dhe kodeve të ndryshme zgjedhore, apo ka qenë në pyetje vetëm diktati politik i liderëve, si të Edi Ramës ashtu edhe të Sali Berishës.
Shkurtëpamësia politike e Edi Ramës, por edhe shpirtngushtsia e tij, se ai ka qenë i sigurtë në fitoren e tij, dhe se hisen e fitores së tij të mos e ndaj me askend nga partnerët tjerë të së majtës në Shqipëri, i ka kushtuar shtrejtë, me humbje të zgjedhjeve. Edhe pse vetëm po të kishte pas pak strategji politike dhe të ishte dorëshlirë, të kishte hyrë në koalicion me LSI-në, fitoren do të kishte të sigurtë, dhe ate jo me 71mandate, por minimum 75 mandate e maksimum 80 mandate të fituara. Por, është ajo thënje e urtë popullore, “kur të pregadisish gropën kundërshtarit, prite që të bien vetë në grop”. Ashtu edhe ndodhi.
Ky sistem proporcional rajonal me Kodin e ri zgjedhor, solli një rezultat të barabartë, që nuk e kanë pritur as PD-ja e as PS-ja, apo si e djathta ashtu edhe e majta.
Edhe pse lirisht mund të thuhet se PD-ja nuk arriti fitore, apo arriti fitoren e “Piros”, ajo me siguri do të formojë qeverinë, pasi që doli e para me mandate edhe si parti, por edhe si koalicion i së djathtës, dhe se në koalicion eventual me LSI-në do të jetë e mjaftueshme për një qeveri. Me këtë Kod të ri zgjedhor dëm më i madh është bërë LSI-së, merreni me mend, me mbi 80.000 vota të fituara do të ketë vetëm 4 manadate, që në përpjestim matematikor do të thotë 21.000 vota për një mandat. Komenti është i tepërt. Por këto 4 mandate të fituara të LSI-së janë të arta, pasi që në momentin e duhur çojnë peshë më tepër se 14 mandatet e fituara me Kodin e vjetër zgjedhor.Është në duart e saja formimi i qeverisë, apo bllokimi i saj, dhe se ky rast i vjen një subjekti politik një herë në 100 vjet. Edhe pse do të ishte e natyrshme që ajo të hyjë në koalicion me PS-në , pasi edhe vet i takon të majtës shqiptare, por edhe po të hyjë nuk do të sjellte kurfarë dobie, por se vetëm bllokadë qeveritare, por pikërisht është PS-ja, e jo PD-ja që e ka sjell në këtë pozitë, dhe se fare nuk është politike e as logjike, se etike asesi, pasi që në politikë nuk ka fare moral,që të orientohet kah PS-ja e cila është munduar me mish e shpirt ta eliminojë nga skena poltike shqiptare.Poashtu pozicioni i saj në formimin e qeverisë eventuale do të jetë shumë i fortë, dhe se pjesëmarja e saj në koalicion do të jetë edukshme, e jo sa për sy e faqe.
Votimi në Shqipëri 2009, sipas Kodit të ri zgjedhor solli një barometër politik të barabartë, të ashtuquajtur”pat pozicion”, pasi trupi elektoral u nda në mënyrë të përafërt në dysh, në të djathtën dhe të majtën shqiptare.Është indikative se e djathta ka një avanatazh në Shqipërinë veriore(qarqet Kukës, Shkodër, Lezhë, Dibër dhe Durrës), e majta ka një avantazh në Shqipërinë e Jugut(qarqet Vlorë, Gjirokastër, Berat, Fier përveq qarkut të Korqës ku rezultati është i përafërt), në Shqipërinë e mesme kemi një rezultat të barabartë(qarku Tiranë dhe Elbasan) në të cilin është i përqëndruar edhe numri më i madh i trupit votues. Por shtrirja apo pjesëmarra e votuesëve e PD-së dhe e PS-së është pothuajse e njejtë në tërë Shqipërinë, gjersa në Shkodër fituese doli PD-ja me 7 mandate, PS-ja mori 4 mandate, ashtu edhe në Vlorë, fituese doli PS-ja me 6 mandate, por edhe PD-ja mori 4 mandate.Është indikative se edhe përqindja fetare e elektoratit shqiptar nuk ka luajtur ndonjë rol të madh, gjersa në Shqipërinë veriore ku është i përqëndruar një numër më i madh i katolikëve, krahas shumicës muslimane, kemi një epërsi të PD-së, dhe se në Shqipërinë Jugore ku është përqëndruar një numër më i madh i ortodokësve, krahasas muslimanëve në shumicë, kemi një epërsi të PS-së, në Shqipërinë e mesme ku është i përqëndruar një numër më i madh i muslimanëve, krahas katolikëve dhe ortodokësve, kemi një rezultat të përafërt në mes PD-së dhe PS-së.Nga kjo shifet qartë se përqindja fetare e elektoratit fare nuk ka diktuar rezultatin e votimeve, dhe se i tërë trupi elektoral votues është përcaktuar në mënyrë të barabartë në mes të majtës dhe të djathtës shqiptare nëpërgjithësi.
Edhe pse dita e mbajtjes së votimeve në Shqipëri me 28 qershor2009, ka kaluar në mënyr të shkëlqyer që nuk mbahet në mend që nga viti 1991 kur për herë të parë në Shqipëri u mbajtën zgjedhjet e para të lira shumëpartiake, në ditët në vijim procedura e numërimit të votave , apo më mirë të themi odisejada e stërzgjatjes pa nevojë e numërimit, e sidomos të vetëm disa kutive “diskutabile” në qarkun e Lezhës dhe Fierit, e bënë që këtë standart të arritur në ditën e votimit, dalëngadalë të zbehej apo edhe të humb, që është një kthim prapa drejt përmbushjes së standardeve europiane për mbajtjen e zgjedhjeve të lira dhe demokratike.

4.7.2009

Faik MIFTARI